…..นิราศนีลรัตนชาติคูหา…ตอนที่ ๓..( นิราศถ้ำมรกต )…..

อัลมิตรา

๒๑. 
.....คำนึงถึงนิ่มน้อง......................สะคราญงาม 
อกสั่นประหวั่นยาม........................พรากพี้* 
กาลใดจักคลายความ.....................ครวญคร่ำ  นาแม่ 
เหินห่างบังอรฉะนี้.........................สุดเศร้าหนาวทรวง ฯ 
๒๒. 
.....เสียงคลื่นขรมฟ้าเลื่อง..............คำรน 
ป่วนปั่นพลันเกิดฝน.....................ซู่ซ้ำ 
ลมพัดคัดเรือจน...........................จวนล่ม 
คลื่นกระแทกกระทบย้ำ..................เยี่ยงให้อับปาง ฯ 
๒๓. 
.....พายงัดคัดแข่งฟ้า....................ลมฝน 
คลื่นซัดน้ำกระเซ็นจน...................สั่นแล้ว 
ฤาทวยเทพสถิตชล........................พิโรธ  เราฤา 
จักดิ่งจมสมุทรแพ้ว*......................เยี่ยงนี้ฤาไฉน ฯ 
๒๔. 
.....ก่อนดับก่อนด่าวดิ้น..................ดวงแด-  ดับเฮย 
วอนเทพวอนธรณีแล......................ลอบอุ้ม 
หากสัตย์หากจริงแท้.......................ดังอธิษ-  ฐานนา 
จักเซ่นจักสรวงคุ้ม-........................ค่าไท้เทพรัก-  ษาเฮย ฯ 
๒๕. 
..บังเกิดอาเภทร้าย.......................ทันใด 
เรือล่มจมสมุทรไย..........................เยี่ยงนี้ 
คำสัตย์ปรารถนาใช่........................คงเช่น  จริงนอ 
มือเกาะหมายเกี่ยวถี้ ( ที่ ).................ลูกพร้าวพลันกุม ฯ 
๒๖. 
.....เพรงกรรมนำชดใช้....................ฤๅหนอ 
จึงทุกข์ตรมเบียดกรอ*.....................ยิ่งช้ำ 
เคว้งคว้างร่างลอยคอ.......................กลางสมุทร 
บุญเก่าเรามีค้ำ.................................จักพ้นวายปราณ ฯ 
๒๗. 
.....มะพร้าวเราเกาะไว้.......................ใบเดียว 
เล็กมากหากซีดเซียว.........................เหี่ยวแห้ง 
ยังดีกว่าแลเหลียว..............................สิ่งอื่น 
คงรอดมัจจุราชแจ้ง...........................ไป่คว้าชีพเรา ฯ 
๒๘. 
.....อัศจรรย์พลันสิ้นคลื่น....................ลมฝน 
ฤาเทพฤทธิไกรดล.............................เสกให้ 
สุรีย์ที่ลอยบน-..................................มหรรณพ์พร่าง-  พลันเฮย 
คลายทุกข์ระทมไซร้...........................ดั่งพ้นวนกรรม ฯ 
๒๙. 
.....เวรซ้ำกรรมซัดให้..........................ลอยคอ 
ตั้งสัตย์อิทธิผลพอ...............................สู่พื้น 
หมั่นก่อการกุศลหนอ...........................หวังสุข  เกษมนา 
อาเภทหลากเหตุลื้น*............................เช่นนี้ไป่หมาย ฯ 
๓๐. 
.....แขนขาช่างอ่อนล้า..........................โรยแรง 
เกาะใหญ่ทมึนแสดง.............................ต่อหน้า 
นามเก่าเล่าขานแถลง.............................เกาะมุก-  แลฤา 
รีบเร่งกรรเชียงอ้า.................................ก่อนไร้กำลัง ฯ