เหมือนการหลับ แล้วถูกความฝันปลุกให้ตื่น จึงก้าวขาออกมายืน แล้วกอดอก ยิ้มร่า เธอ เธอ เธอ... พาความสดใส ผ่านเข้ามา วันไหนไม่เห็นหน้า ก็เหมือนรู้สึกว่า..ชีวิตขาดอะไร เปลี่ยนตัวเองจากสิ่งที่เคยเรียนรู้ ความเจ็บปวดที่ยังอยู่ สอนให้เรียกร้องสิ่งที่ควรได้ ไม่อาจยับยั้ง ทั้งที่รู้ว่า..มันมากไป กลัวตัวเองจะเสียใจ ก่อนไม่มีความสุขใดให้คว้าทัน เธอจะโกรธไหม คนเอาแต่ได้คนนี้ จะเบื่อหรือเปล่าที่ ต้องมาคอยตามเอาใจฉัน เกินบ้าง ขาดบ้าง...ไม่เคยพอดีสักวัน ไม่รู้ว่ากำลังทำร้ายกัน ด้วยทั้งหมดของความฝัน..ที่ให้ไป ก็ขอโทษนะ..เพราะรู้ตัวว่าผิด ที่ให้แล้วหวังสิทธิ์ แต่อย่าโทษตรงผิด..ที่อ่อนไหว ฉันเปลี่ยนตัวเองไม่ได้...และคงไม่อาจเปลี่ยนความคิดใด อย่าบอกให้รักแบบค่อยเป็นค่อยไป เพราะตัวฉันฉันรักมากได้... เป็นอย่างเดียว
3 พฤษภาคม 2546 07:02 น. - comment id 134744
ไม่นะคะ.. อย่าโทษ.. ที่ตัวเอง..เป็นแบบนั้น.. โทษ..ที่..อยากรัก.. โทษ..ที่รู้สึก.. ก้อ..รัก... ทำงัยได้.. ..จริง..ป่าวค่ะ... ..เรน..ขออนุญาต.. แจมนะคะ..
3 พฤษภาคม 2546 09:27 น. - comment id 134754
ชอบมากเลย ขอเก็บไว้หน้าส่วนตัวเลยนะค่ะ =^___________^=
3 พฤษภาคม 2546 09:32 น. - comment id 134758
ไม่ผืดหรอกนา เต็มใจเอาใจ
3 พฤษภาคม 2546 10:06 น. - comment id 134764
ความรักก็มักจะเป็นแบบนี้ล่ะ คงไม่มีใครผิดใครถูกเสมอไปหรอกจ๊ะ ^-^
3 พฤษภาคม 2546 13:09 น. - comment id 134822
รักมากอ่ะ..ดีแล้วคร๊าบ เค้าไม่โกรธหรอก .. ผมว่ามันน่าดีใจมากกว่านะ.. ^_^
3 พฤษภาคม 2546 14:46 น. - comment id 134834
โห เจ๊ กอล์ฟรู้นะ ว่าเจ๊เขียนถึงใคร ขอให้สมหวังนะจ๊ะ แล้วจะไปหาถึงที่นอนอีกเหมือนเคย
3 พฤษภาคม 2546 18:40 น. - comment id 134876
ชอบๆๆ อิอิ
3 พฤษภาคม 2546 20:17 น. - comment id 134901
หวานก็รู้เหมือนกันเจ๊ เหอๆ เศร้าชะมัดเลยกลอน
4 พฤษภาคม 2546 02:41 น. - comment id 135029
เพราะมากๆๆๆๆ
4 พฤษภาคม 2546 02:46 น. - comment id 135030
ยังไม่วายมีเศร้าอีกเหรอ อิอิ
19 พฤษภาคม 2546 22:16 น. - comment id 139505
เก่ง