อี . . . . . .พุ่ม มันกระเหี้ยน ............กระหือรือ บอมบ์ . . บาปอี ดำ ถือ....................ชั่วร้าย ร้อน . . . .ไฟจักกระพือ ..................เผาเผ่า สวาท . . .คู่อี แบ ผ้าย......................ผ่องดุ้นเผด็จเผดิม ฯ ผ่องดุ้นดูคล้ายเครื่อง.........................เคียงหมอน หากกอดแนบยามนอน......................นิมิตรร้าย สัมผัสหนึ่งจักหลอน...........................นรกโลก โหดแล อารยธรรมสุดท้าย ............................นับย้อนถอยหลัง ฯ มารดา . . มันเสพส้อง.....................ซาตาน แห่ง . . . .นรกชโลมฉานสถาน........เลือดเนื้อ มวล . . . .อสุจิกระหายญาณ.............(ะ)ชีพ ระเบิด . . สุขระเบิดเชื้อ...................ระเบิดท้องน้อยใน ฯ . . . . . **หมายเหตุ : มารดาแห่งมวลระเบิด มาจาก MOAB-Mother of all Bomb ญาณ, ญาณ- [ยาน, ยานนะ-] น.ปรีชาหยั่งรู้ หรือกำหนดรู้ที่เกิดจากอำนาจสมาธิ,ความสามารถหยั่งรู้เป็นพิเศษ. : อีบอมบ์ มาจาก e-bomb ระเบิดคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ใช้ทำลายระบบไฟฟ้า
30 มีนาคม 2546 09:09 น. - comment id 120354
ตะวันแดงแรงร้อนสอนโศกโลก พสุธาวิโยคทุกหย่อมหญ้า ทุนนิยมถล่มยับดับดารา ทุกน้ำตาพาหลั่งรินแทบสิ้นใจ.. นี่หรือโลกสวยงามในยามนี้ เปลือกดูดีที่แท้ไร้ใจใส สอนบทเรียนคนทั้งโลกสะเทือนใจ เราเดินไปเส้นทางช่างร้าวราน กับอดีตทุ่งนาป่าและเขา มีเงื้อมเงาแมกไม้สายธารหวาน มีเด็กน้อยคอยร้องเล่นเต้นเบิกบาน ดอกไม้หวานบานรอกับทุกคน เลือกได้ด้วยดวงใจนี้ทีรักซึ่งสันติ คิดแต่ดีมีแต่ให้ไร้สับสน แม้ลำบากหากพอใจไม่ทุกข์ทน รู้พอตนรักพอเพียง..โลกไม่เอียง..ยุติธรรม.. แต่งนาทีนี้เลยนะคะ อยากบอกแค่ว่าพุดพัดชารักโลกใบเก่าเงาในอดีตของผู้คนที่อยู่กับธรรมชาติ ไร้ความเจริญทางเทคโนโลยี่แต่ชีวีเรียบง่าย ไร้ความวิตกกับภัยหลายด้านรายรอบตัว..ค่ะ
30 มีนาคม 2546 10:56 น. - comment id 120401
สวัสดีค่ะ คุณพุดพัดชา ... หยิบประเด็นเข่นฆ่าประชาโลก แลเศร้าโศกโกรธาครายึดถือ ศึกช้างสารทำหญ้าแพรกแหลกคามือ ที่เหลือคือเศษซากยากเยียวยา กลิ่นคาวเลือดข้ามฟ้ามาถึงนี่ ร้อนอัคคีแผดเผาคราวเข่นฆ่า โหมกระหน่ำเพลิงแค้นแค่นชีวา ทั้งโลกาพินาศยับกับอารมณ์
30 มีนาคม 2546 15:02 น. - comment id 120450
เก่งจังเลยค่ะ เก่งทั้งคู่เลย (แอบอิจฉา) =^_____^=
30 มีนาคม 2546 19:51 น. - comment id 120541
สวัสดีครับคุณอัลมิตรา นึกว่าพูดถึงเรื่องเรท x ซะอีก อ่านอีกที อ้าว!ไม่ใช่แฮะ กระทู้ตกสวรรค์เลยนะครับ สงสัยเขี้ยวเริ่มโง้ง เหมือนผมแล้วนะ (ชักเริ่มดุ)
30 มีนาคม 2546 20:54 น. - comment id 120556
ขอบคุณค่ะ คุณแม่มดน้อย ... อื้อ ลุงรามคะ ของคุณนิรนาม ณ ถนนนักเขียน อาศรมชาวโคลงค่ะ เมื่อวานได้มีโอกาสสังสรรค์ชาวโคลง และมีการร่ายโคลงสดกันด้วยค่ะ
30 มีนาคม 2546 21:32 น. - comment id 120575
เข้ามาชื่นชมเพื่อนครับ
30 มีนาคม 2546 22:06 น. - comment id 120597
อุอุ น่าซาหนุก เอาปืนมั๊ยคับ ช่วยหาให้ อิอิ
30 มีนาคม 2546 22:23 น. - comment id 120604
เห็นเขาดวลกลอนสดอดไม่ไหว หยิบแว่นตามาใส่แล้วกดแป้น เป็นเรื่องราวสู้รบในต่างแดน จนปวดแขนยังไม่สู้สองครูกลอน เลิกดีก่า อิอิ
30 มีนาคม 2546 22:42 น. - comment id 120609
ขอบคุณแทนคุณนิรนามค่ะ คุณนิยม อเทวะ .. เจ้าลม ปืนฉีดน้ำเอามาทำไม คุณฤกษ์.. กัมปนาทกึกก้องคะนองหาว ร่วงลงพราวระเบิดทิ้งดิ่งเป้าหมาย ผู้คนทั่วสารทิศชีวาวาย ให้ระคายหม่นจิตเมื่อคิดพลัน พลุนั่นหรือถือว่าแสงแห่งรุ่งฟ้า ไยบีฑาชีพลับดับโมหันต์ ไม่สวยสดดั่งคำกล่าวที่เล่ากัน พี่น้องฉันต้องสังเวยเคยเกิดฤๅ