อักษรถักสลักทอขอออดอ้อน อารมณ์อ่อนวอนเว้าเจ้าหวามไหว วจีหวั่นกลั่นอักษรกลอนแทนใจ จักหวังให้ใครคนหนึ่งซึ่งคือเธอ ถึงจอมโจรคนดีสุดที่รัก ร้อยเล่ห์นักลักปล้นใจไปเมื่อเผลอ พระพรหมพาลเพียงพบพักตร์รักแรกเจอ จินตเพ้อเพียงแรกพบสบสายตา ตกภวังค์วังวนคนเจ้าเล่ห์ รอยเกเรที่ฝากไว้ให้รักษา แสร้งแง่งอนสอนให้ง้อพ่อขวัญตา แต่ขอว่าฉันง้อใครไม่เคยเป็น ปักใจเชื่อหรืออย่างไรว่าไม่รัก รู้มากนักรักที่ให้อาจไม่เห็น หากบอกรักก็บอกแล้วพูดไม่เป็น เปลี่ยนคำเช่นเป็นกานท์กลอนออดอ้อนแทน...
26 มีนาคม 2546 19:40 น. - comment id 119036
อักษรถักเรียงร้อย...ถ้อยคำจา เปล่งออกมาจากใจ...มอบใครหนอ อยากรู้นักความนัย...ใครพะนอ จึงอ้อนขอความรัก...มาทักทาย...
26 มีนาคม 2546 21:37 น. - comment id 119077
ถึงอ้อนมาก็ไม่ให้มีไรมะ ไม่รู้จะให้ยังไงเมื่อใจหมาย มอบหัวใจให้เธอไม่เดียวดาย ด้วยรักหมายรักนี่ที่ให้เธอ อิอิ เราก็เล่นได้ งูกระหวัดหาง
26 มีนาคม 2546 21:38 น. - comment id 119078
มาอ้อน ขอความรักด้วยคนค่ะ
26 มีนาคม 2546 22:14 น. - comment id 119089
มาอ้อนรักจากผมดีกว่านะ
27 มีนาคม 2546 01:40 น. - comment id 119139
ขออ้อนด้วยคนนะ กลอนเพราะมากเลยค่ะ =^______^=
27 มีนาคม 2546 23:23 น. - comment id 119485
เสียงเธอวอนอ้อนรักอยู่ริมหู ไม่ยักรู้ว่ารักเราโง่เง่าแสน เกิดจนแก่ไม่เคยจะมีแฟน สุดเจ็บแค้นกว่าจะรู้ก็สายเกิน พลาดรถไฟไปแล้วจ้า อิอิ มาเย้าเล่นน่ะครับ
30 มีนาคม 2546 16:34 น. - comment id 120481
ไม่ว่าน้องจะพบจะเจออะไรมา ก็อย่าลืมพี่คนนี้นะจ๊ะ ยินดีเป็นที่ปรึกษาทุกเมื่อจ๊ะ แต่คุยกันทีไรได้แค่หกนาทีนี่มันยังงัยๆไม่รู้เน๊าะ ว่างๆพี่จะมาแต่งกลอนแก้นะจ๊ะ วันนี้พี่ทำงานก่อนนะ
31 มีนาคม 2546 16:56 น. - comment id 120780
ขอบคุณในทุกๆ กำลังใจค่ะ วันอาทิตย์ทำงานด้วยเหรอพี่ชาย...อย่าลืมแต่งกลอนมาแก้นะ..อิอิ