เพราะใบไม้พลิ้วไหวในสายลม ฟ้าสีหม่นจนระทมหรือไฉน ไอแดดอุ่นไม่สาดส่องหรืออย่างไร น้ำค้างใสใยจึงหลั่งรินสองตา หรือเพราะหมอกเมฆมัวไม่สลาย หรือดอกไม้เคลื่อนไหวอย่างโรยล้า หรือสายน้ำไม่อาจย้อนคืนมา ทางข้างหน้าจึงดูเหมือนเงียบงัน หน้ากระดาษแห่งความเหงาอันเหว่ว้า ปลายปากกาเขียนคำรักลงแผ่นนั้น พับเป็นดาวแต่งเติมความผูกพัน ประดับฝันวันคืนให้ชื่นบาน แล้วแขวนไว้ที่หน้าต่างแห่งความรัก แอบพิงพักคำสัญญาที่ขับขาน สดุดีกาลเวลาอันยาวนาน ที่เดินทางเคียงข้างไม่ห่างไป สรรพสิ่งรอบกายชวนให้เศร้า แต่ความเหงาก็อยู่ได้ไม่เท่าไร เพราะที่สุดลึกลงในหัวใจ มีเธอเป็นความหมายอยู่เรื่อยมา หยิบกระดาษมาพับดาว เติมเรื่องราวแห่งความรักที่มากค่า ให้ความเหงากลืนหายไปกับเวลา ให้เธอแทนเข้ามาที่กลางใจ..
20 มีนาคม 2546 13:35 น. - comment id 116877
ขอมาแจมชื่นชมด้วยนะคะ อิอิอิอิอิอิอิอิ ...................o^_^o.....q {6_6} p......
20 มีนาคม 2546 13:37 น. - comment id 116878
ถ้ายังไงแวะมาชมผลงาน ที่ไม่ค่อยเก่งของฟ้าสวยหน่อยนะคะ..............
20 มีนาคม 2546 13:56 น. - comment id 116881
เก่งจัง.. เก็บกระดาษมาพับดาวเป็นเรื่องเล่า เก็บความเหงา..ไปซ่อนจนสูญค่า เหลือความรัก นิทาน..กับกาลเวลา มิเหนื่อยล้า เมื่อใครได้เข้ามาเยือน
20 มีนาคม 2546 17:05 น. - comment id 116944
.............. ง่ะ.. เหงา.. แต่ไม่มีใคร ในใจอ่ะนะ.. ทำไงดีๆ (มองหา) ไม่มีจริงๆด้วย... เฮ้อ.. เหงาคนเดียวดีกว่า... .....................
20 มีนาคม 2546 18:16 น. - comment id 116955
บางทีเราก็ต้องอยู่กับตัวเองบ้างเพื่อจะได้คิดอะไรๆ
20 มีนาคม 2546 18:49 น. - comment id 116967
เพราะจัง. . . รักความเหงาเหมือนกันนะ แต่ เหงา บ่อยๆ ก็ไม่ดีอ่ะ บางครั้งความเหงาก็ทำให้อยากหายเหงา อิอิ. . .ยังไงเนี่ย!! =^____^=
26 มีนาคม 2546 12:50 น. - comment id 118964
สุขสันต์วันเกิด 26 มีนาคมนะจ๊ะ
1 เมษายน 2546 12:02 น. - comment id 121032
****ชอบผลงานของพี่แอ๊ปเปิ้ลมาก แอบเอาไปเขียนไว้ในสมุดบันทึก คงไม่ว่ากันนะค่ะ ****มาช่วยพับดาวจะได้ไม่เหงาคนเดียว*****นะจ๊ะ
2 เมษายน 2546 18:11 น. - comment id 121530
เก็บกระดาษมาพับดาว เก็บใส่ขวดโหลใบขาวสีสวย เก็บมันไว้นานนาน แล้วสักวันเอาออกมาดู
8 พฤศจิกายน 2547 15:06 น. - comment id 145816
ฉันมาทักทายความเหงา... ฉันมาระลึกเรื่องราวของเรา เมื่อครั้งหลังอันอ่อนไหว... ฝันเก่า... รอยเท้าที่หยุดก่อนเริ่มเดินทางไกล.. แล้วต่างคนต่างก้าวเดินออกไป... โดยไม่ใช่เส้นทางเดียวกัน..