สีฟ้าของเราอาจจะดูเหงาไม่เท่ากัน น้ำตาแต่ละหยดในวันนั้น จึงไม่ต่างกับวันนี้ นับแต่วันที่จาก ฉันก็เข้าใจความรักมากขึ้นทุกที จึงเต็มใจจะหันหลังมาแต่โดยดี และไม่คิดที่จะกลับไป ถึงจะเจ็บร้าว แต่ความอ่อนไหวของเรื่องราวก็ สอนฉัน แค่ความเหงาที่ต่างกัน ฉันรู้ว่ามันไม่สำคัญเท่าไหร่ ถึงฟ้าเธอจะดูกว้าง แต่ที่กว้างกว่าคือหัวใจ ความอดทนฉันน้อยไป เมื่อรู้ว่าเป็นความรักที่เติมเท่าไหร่.. ก็ไม่เต็ม
15 มีนาคม 2546 13:21 น. - comment id 115052
เพราะอีกแล้วนะคะ... โดนใจจัง!!!
15 มีนาคม 2546 14:14 น. - comment id 115072
เพราะจ่ะ
15 มีนาคม 2546 15:06 น. - comment id 115091
โห พี่นัน น้องเก็ต เค้าไม่เรียกว่ากลวงนะเนี่ย 555 (มาไม่ทันแจม)
15 มีนาคม 2546 16:23 น. - comment id 115126
แง๊ๆๆ กลอนเพราะอ่ะ แต่เศร้าสุดๆ
15 มีนาคม 2546 19:49 น. - comment id 115174
ขอบคุณทุกคนนะคะ ต้องยกคำชมให้พี่นัน หมดเลย อิอิ
15 มีนาคม 2546 22:57 น. - comment id 115227
ถ้าไม่ได้น้องเก็ตพี่คงแย่กว่านี้นะ แหะๆ
16 มีนาคม 2546 16:05 น. - comment id 115351
ชอบๆๆ ยังแต่งกลอนได้เข้าถึงอารมณ์จังนะคะ
16 มีนาคม 2546 22:57 น. - comment id 115475
-ขอบคุณจ้า คุณลูกเป็ด
26 มีนาคม 2546 11:10 น. - comment id 118935
โห สองคนนี่ รวมพลังความกลวง เป็นความซาบซึ้งอีกแล้ว ตรงไหนที่อ่านแล้วกลวงเนี๊ยะไม่เข้าใจ เพราะจะตาย นะ
1 เมษายน 2546 02:10 น. - comment id 120969
ถึงฟ้าเธอจะดูกว้าง แต่ที่กว้างกว่าคือหัวใจ ความอดทนฉันน้อยไป เมื่อรู้ว่าเป็นความรักที่เติมเท่าไหร่.. ก็ไม่เต็ม ..ซึ้งสุดๆเลยยยยยยยย
31 ธันวาคม 2546 14:26 น. - comment id 145154
เพราะจังนะ ครับ มาทักทายครับ