ต้องใช้เวลาแรมปี กว่าจะถึงวันนี้วันแห่งรัก วันที่ทำให้สองเราได้รู้จัก รู้จักตัวตนของกันและกัน อยากหยุดเวลาแห่งฝัน อยากให้ทุกวันเป็นวันนี้ วันที่มีแต่ความพิเศษแสนดี วันที่แสนดีกับเธอที่แสนอ่อนโยน คงต้องเปิดใจกับรักครั้งใหม่ กับความสดใสของวันเวลา กับความสดชื่นในจิต..ตรา กับวัน..วาเลนไทน์...ของสองเรา วัน..วาเลนไทน์..มาถึงทีไร หัวใจก็กระหายโหยหาความรัก เพียงเพื่อเปิดรับผู้มาใหม่ เธอผู้มาเติมเต็มหัวใจ...ดวงเดิม
13 กุมภาพันธ์ 2546 19:54 น. - comment id 108803
ความทรงจำเก่าๆที่ดี ๆ เก็บไว้ก็ดีเหมือนกัน นึกย้อนขึ้นมาแล้วก็มีความสุขอย่างนี้แหละ แวะมาให้กำลังใจนะ
13 กุมภาพันธ์ 2546 21:08 น. - comment id 108819
สีสัน สุดยอดอ่ะนะ จำกันได้ไหมคะ กลอนความหมายดีอ่ะค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2546 09:19 น. - comment id 108885
จำลูกเป็ดแสนน่ารักได้สิเม่อเน้อ
14 กุมภาพันธ์ 2546 23:14 น. - comment id 108988
อยู่ที่คนมากกว่าวัน... อยู่ที่รักมั่นใช่คำหวาน... อยู่ที่รสชาติใช่ที่จาน... อยู่ที่ฉันและเธอ...ใช่เพ้อบ่น.... ....แวะมาให้กำลังใจ....สวัสดีครับ...
21 กุมภาพันธ์ 2546 20:42 น. - comment id 110023
ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร เพราะรู้ความจริงเป็นเช่นไร ฉันรัก รักเธอ เพราะใจอยากให้ ใช่รักเพียงเพื่อครอบครอง ไม่เคยร้องขอรักตอบ ไม่เคยเรียกร้องสิ่งใด เพียงเธอรับรู้มีฉันคอยห่วงใยสิ่งนั้นมันมากมายเกินพอ ขอเพียงได้คิดถึง..แค่นี้ก็สุขใจ แม้เธออยู่ไกลแสนไกล แม้ใครอยู่ข้างเธอ... ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร จึงยอมเข้าใจ...ทุกอย่าง ไม่ช้ำ ไม่เสียใจ ไม่เคยบาดหมาง ทุกอย่างเต็มใจให้เธอ ^____^ คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตไหม ????????