ทยอยพลผจญพาล ทแยงต้านทะยานตี หทัยศึกระลึกศรี สยามศักดิ์สลักสรวง ธุลีกรุงสะดุ้งมาน อยุธรานเพราะการลวง อรินทร์ใกล้ก็ใจกลวง ระย่อหย่อนกระฉ่อนไกล มิรักเชื้อและเถือชาติ แสวงคราสสวาทไคล สะบั้นชาญทหารชัย ก็สิ้นไทยประลัยถึง มโนชัดมนัสภาพ พระเพลิงอาบกระหนาบอึง สยองตาผวาตรึง จะแค้นตามลุสามไตร ตระหนักไว้พระนายกอง มินานล่องนิราลัย ทหารกูจะจู่ไป ตะลุยตัดตวัดหัว มิรักถิ่นถวิลมุ่น นิราคุณสถุลมัว แสวงกามมิขามกลัว กระนั้นชาติมิอาจขาย กลัมพรนครค่ำ พระเนตรก่ำระกำกาย พิรุณส่ำกระหน่ำสาย พหลโศกวิโยคย้ำ ทยอยพลผจญมาร ทะลวงม่านทะยานยำ สถิตจดสบถจำ จะกลับมา!จะฆ่ามัน! ละคูค่ายพิชัยข้าม ตะวันคามจะงามครัน คะเนใจจะไปจันท์ เถกิงกล้านรากร/.
ราม ลิขิต 11 ก.พ. 2546 15:14 น. - ID 29243 
621
1
0
12 กุมภาพันธ์ 2546 17:40 น. - comment id 108637
วันสิันชาติ. 1)เอาไฟใส่สุมเข้า ร้อนรุมเร่าเฝ้าหักหาญ พลัดหลงกันซมซาน สุดจะทานต้านต่อไป 2)กำแพงที่แกร่งนั้น ทรุดฮวบพลันสนั่นไหว ข้าศึกลึกเข้าใน ข้ามคูใหญ่สุมไฟเอา 3)ผ่านใดก็ไล่ล่า ทุบตีฆ่าไพร่ขุนเจ้า หญิงพรากเข้าลากเอา ขืนใจเล่าเข้าทุบตี 4)เพลิงโหมโลมถึงยอด ก็ไหม้มอดปราสาทศรี ไฟไล้หลายราตรี ก็สุดที่จะทนทาน 5)อีกองค์เจ้าชีวิต ชีพถูกปลิดด้วยไพร่ผลาญ ขัตติยะอลังการ ถึงสถานพาลสิ้นจม 6)ถูกต้อนรอนแรมร้าง จากซากว่างห่างสุขสม เจ้าไพร่ไห้ตรอมตรม ทุกข์ระทมจมขื่อคา 7)อาดูรพูนเทวษ เคยปกเกศป้องเกศา ต่อนี้ถูกบีฑา ไปเป็นข้าเชลยเมือง 8)อนุชาพรรษาเภท ข้ามเขตยังทั้งผ้าเหลือง เฟื่องฟุ้งเคยรุ่งเรือง ก็นองเนืองด้วยโศกา 9)จัดเขตนิเวศถิ่น ให้ไทยสิ้นได้รักษา สิ้นยศกำหนดมา ไปเป็นข้าพาร้าวราน 10)โยธยายับแล้ว ด้วยขาดแกล้วผู้ แววหาญ กินบุญคุณเก่านาน หย่อนการศึกให้นึกกลัว 11)ในกรุงมุ่งแย่งใหญ่ เอาขลาดไปไว้เป็นหัว ปืนเปรี้ยงเสียงระรัว เนียนัวกลัวมัวห้ามปืน 12)นึกให้น่าใจหาย ไพรีกรายยากคลายขืืน ถูกล้ำชั่วค่ำคืน ก็ถูกกลืนเหมือนคลื่นพา 13)วิญญาณจากอังวะ ที่ล่วงละจะห่วงหา ร่ำร้องจ้องกลับมา โยธยาอยู่นานครัน 14)เสียงไกลในโสตแว่ว โอ้เมืองแก้วเมืองสวรรค์ เป็นแพศยาอาธรรม์ นับวันจะเสื่อมสูญเอย สองเหตุการณ์นี้เกิดไล่ไล่กันนะ...
13 กุมภาพันธ์ 2546 19:30 น. - comment id 108796
เจอมือฉันท์ตัวจริง ผมชักเกร็งแฮะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
