ฉัน บินหนีไปไม่ได้

.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

ผืนฟ้ามันกว้างใหญ่
จุดสิ้นสุดอยู่ตรงไหน ก็ไม่เห็น
เหม่อมอง แล้วฝืนยิ้มอย่างยากเย็น
จนความอ่อนล้ามันบีบเค้น ให้ปวดใจ
นกสีขาวบินผ่านท้องฟ้า
ฉันอยากโบยบิน ทิ้งความเจ็บล้าไปร้องไห้
ขยับปีก จากผืนดินไปให้ไกล
ค้นหาคำตอบให้หัวใจ ฉันยังต้องการอะไรมากกว่าที่มี
แต่ฉันบินหนีไปไหนไม่ได้
จึงต้องร้องไห้กับความจริง อยู่ตรงนี้
ทนความเดียวดายของวันคืน ที่คอยเพิ่มให้ปวดร้าวขึ้นทุกที
เพราะหัวใจไม่กว้างพอให้หลีกหนี นกบางตัวจึงไร้เสรี...จึงร้าวราน				
comments powered by Disqus
  • .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

    31 มกราคม 2546 21:00 น. - comment id 107112

    es
  • คนเดินดิน

    31 มกราคม 2546 21:01 น. - comment id 107113

    ว้าวววววว
        กลับมาก็วาดลวดลายเรียกน้ำตาเลยนะคนนี้
  • ละอองน้ำ

    31 มกราคม 2546 21:18 น. - comment id 107114

    เข้มแข็งนะ
    
  • mikawa usanaki (the love is everything)

    31 มกราคม 2546 23:09 น. - comment id 107121

    ไม่เห็นเศร้าเลย เฮ้อๆ 
    จะบินก้อบินปายสิ ชีวิตคนมีอิสระในหัวใจ เหนื่อยก้อพัก ฟิตก้อบิน อ่ะโธ่ๆ ตอนนี้ผมบินอยู่กำลังบินให้ถึงความฝัน เอ้า พับๆ ^-^ บินๆ สู้เค้า
  • somebody

    1 กุมภาพันธ์ 2546 15:35 น. - comment id 107152

    อ่านแล้วเศร้าตามอ่ะ...
    ....................
    
  • ผู้หญิงสีม่วง

    1 กุมภาพันธ์ 2546 15:42 น. - comment id 107154

    เศร้ามากลืมใส่ชื่อเลย...
    ......................
    
  • JYoK

    1 กุมภาพันธ์ 2546 19:18 น. - comment id 107174

    เหอะๆๆๆๆๆ เพราะดี
  • แพรวา

    2 กุมภาพันธ์ 2546 11:09 น. - comment id 107209

    ความหมายดีมากจ๊ะน้องเก็ต....
  • rain..

    2 กุมภาพันธ์ 2546 14:55 น. - comment id 107217

    ฉันบิน..หนีไป..ไม่ได้..
     ..ซี่ของลูกกรง..
    แข็งแรง..เกินกว่า..ที่ฉัน..จะฝ่า..ไปได้..
      ..นก..อย่างฉัน..
    คงจะชิน..กับ..กรง..ที่เค้าให้..
    เมื่อเวลา..ที่อยากจะไป..
    ฉัน..ก้อ..ไม่เข้าใจ..อยู่ดี..
       ..ทาง..ที่ฉัน..จะบิน..
      จากกรง..ที่ฉันอยู่..
       ..ฉัน..อยากจะรู้..จริงๆนะ..
      ฟ้า..ที่กว้างใหญ่.. 
       กับ..กรง..ของฉัน..
      ..อย่างไหน..ที่น่าลัว..
      มากกว่า..กัน...
        .....
       ...เรน..ขออนุญาต..แจม..นะค่ะ..
       บทกวี..ที่เรนชอบ...นะค่ะ..
  • พี่โรฯ

    2 กุมภาพันธ์ 2546 15:13 น. - comment id 107218

    โถ่น้องเกตขา น่าสงสารจังเลย
    อย่าเศร้ามากนักนะ
    พี่จะเป็นกำลังใจให้ครับ
  • -n@y-

    2 กุมภาพันธ์ 2546 15:14 น. - comment id 107219

    ขอบคุณ .. สำหรับหัวใจที่สัตย์ซื่อ..
    ความรัก .. ของเธอ คือสิ่งที่ .. สวยงามเสมอ ..
    จาก .. ฝันร้ายที่ผ่านพ้น ... จนมาพบเธอ 
    เธอ .. คนที่เคยพร่าเบลอ .. ทำฝันเพ้อ ให้เป็นจริง
    
          :+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:
    
    ขอ .. ความผูกพัน .. ตลอดกาล
    สัญญา .. จะรักษาให้เนินนาน .. ไม่มีวันทอดทิ้ง
    รัก .. เธอทำให้ รัก ของฉัน เป็นความจริง
    เธอคนเดียว .. เปลี่ยนทุกสิ่ง ให้มีตัวตน
      
           :+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:+:
    
                                                -n@y-
    เจ๋งมากเรยอ่ะค๊าบ ฝากอันนี้มาโคสะนาอันนึง อิอิ
  • ยังแคร์

    2 กุมภาพันธ์ 2546 20:06 น. - comment id 107258

    ง่า มาโพสหลายทีแล้วม่ายติด คราวนี้ติดยังน๋อ
  • .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

    3 กุมภาพันธ์ 2546 18:52 น. - comment id 107361

    ขอบคุณทู๊กคน นะค่ะ เห่ะๆ 
    
    
  • windsaint

    4 กุมภาพันธ์ 2546 07:11 น. - comment id 107431

    ง่าเศร้าอ่า แง๊ๆๆๆ กะลังเศร้าพอดี
  • กระดานโต้คลื่น

    11 กุมภาพันธ์ 2546 12:56 น. - comment id 108497

    เศร้าจัง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน