การรอคอยในอดีตที่ไม่มีปลายทาง วันคืนกลับห่างในระหว่างที่ฉันหยุดนิ่ง วันที่เชื่อว่าเธอคือรัก เธอคือความจริง วันที่เรื่องเก่าไม่อาจละทิ้ง ในขณะที่ความเป็นจริง ....ก็ไม่รับเข้ามา.... อยู่กับคำถาม ที่ตอบไม่ได้มากมาย แม้เจ็บและร้องไห้ ก็ไม่เคยหยุดการตามหา วันถมวัน ปีถมปี ปักใจกับคนคนนี้ คนที่เฝ้ารอมา สุดท้าย...ก็เห็นแค่คนบ้า ที่ผูกพันนักหนา ....กับคนที่ไม่ผูกพัน.... ขอให้เธอตายไปจากใจฉันคนนี้ หายไปจริงจริงเสียที ไม่มี...แม้ในความฝัน ให้ฉันได้เริ่มต้นใหม่ กับคนที่จริงใจและดีต่อกัน สิ่งที่ผ่านทิ้งไว้เช่นนั้น ฉันให้เป็นของขวัญ ค่าที่เธอจากกัน...แบบไม่ย้อนมา...
22 มกราคม 2546 19:04 น. - comment id 105966
แม้อาจตายจากพรากจากกัน แต่ยังมีความหวั่นไหวชวนให้ไขวาเขว่ นั่นคือเรื่องหัวใจที่แสนรวนเร กลับจะหันเหกลับไปหากัน
22 มกราคม 2546 19:18 น. - comment id 105970
^J^ ................. เอ...? ไม่ย้อนมา..แล้วจะรับของขวัญได้งัยเนี๊ยะ......?
22 มกราคม 2546 21:42 น. - comment id 106012
โอ....ยอดครับท่านละอองน้ำ เป็นความรู้สึกที่ไม่แคร์ต่อความรู้สึกของผู้ใด
23 มกราคม 2546 02:55 น. - comment id 106043
เด็ดเดี่ยว...ผู้น่ารัก...( โดดเดี่ยว...ผู้น่ารัก ) อ่ะป่าว....อิๆๆๆ
23 มกราคม 2546 05:49 น. - comment id 106058
บางสิ่งมีค่าสำหรับบางคน แต่กลับไม่มีความหมายเลยสำหรับอีกคน
23 มกราคม 2546 07:15 น. - comment id 106069
สายน้ำไม่ไหลย้อนกลับ อิอิ
23 มกราคม 2546 14:16 น. - comment id 106121
เจ็บดีนะคะ ตอกย้ำความรู้สึกดี และปลอบใจตัวเองไปด้วยซะเลย เยี่ยมค่ะ
23 มกราคม 2546 17:09 น. - comment id 106140
อยู่กับวันคืนเก่าๆ...กับคนรักคนเก่า หากเป็นเราที่เศร้าอยู่คนเดียว.... เธอที่ไม่เคยสักครั้งจะเหลียวมอง.... พอกันที่กับความห่วงใยที่ฉันมีให้.... ที่เธอไม่เคยสนใจไม่ได้ใฝ่ปอง.... แล้วจะลองรักกับคนใหม่ที่จริงใจ.... เห็นค่าในตัวฉันและความห่วงใยที่ฉันให้.... .....ของขวัญอันเจ็บแสบนะครับนี่....คุณH2O ใครหนอ....ช่างทำได้....
23 มกราคม 2546 19:11 น. - comment id 106164
เศร้าแฮะ..
24 มกราคม 2546 06:17 น. - comment id 106204
กลอนของละอองน้ำ ยังบาดลึกหัวใจเหมือนเดิมเลย จริง ๆ นะ...@^_^@
28 มกราคม 2546 16:44 น. - comment id 106750
เข้มแข็งดีจ๊ะ