หน้าส่วนตัว
แว่วสำเนียง เสียงขลุ่ย วิเวกแว่ว
หวานผะแผ่ว พลิ้วใจ ให้หวานเหลือ
เสียงมนต์ขลุ่ย เรียกนาง ครางสั่นเครือ
บาดแนบเนื้อ นวลน้อง พร้องเพรียกตาม
เสียงขลุ่ยครวญ หวีดหวิว วิ้วหวีดหวิว
ผสมเสียงทิว ไม้ไหว ใจก้องหวาม
ดาววิบวับ วะวาบไหว จับฟ้าคราม
คนใจหวาม หวั่นไหว ให้ต้องมนต์
ร่ายบรรเลง เพลงบรรยาย คล้ายกวีบท
หวานหยาดหยด เย้ายวนใจ ให้สับสน
สวนีย์เรียง เสียงสวรรค์ บุหลันยล
ทั่วสกล สดับฟัง มนต์สั่งนาง...
ดาวสีหม่น 22 ม.ค. 2546 13:44 น. - ID 28536 
1452
10
0
22 มกราคม 2546 19:09 น. - comment id 105969
มนต์บรรเลงต้องใจให้ตรึงจิต นำชีวิตจิ๖รัญจวนชวนให้เพ้อ ทำพะวงหลงไหลใคร่ถึงเธอ ด้วยละเมอเพลงครวญจากแนวไพร
22 มกราคม 2546 20:58 น. - comment id 105993
ดีครับผม
22 มกราคม 2546 21:48 น. - comment id 106018
วาบหวานซ่านทรวงเหลือใจ โดยเฉพาะวิธีการเล่นคำ สำผัสอักษร ท่าน น้องกุ้ง แทนที่จะเป็นดาวสีหม่น น่าจะเป็นดาวจรัสแสงเหนือฟากฟ้าวรรณกรรม เสียมากกว่า คาระวะชมเชยฝีมือครับ.
23 มกราคม 2546 05:51 น. - comment id 106059
มนต์เพลงบรรเลงร่ายพร่างพรายพริ้ว
23 มกราคม 2546 07:15 น. - comment id 106068
มนต์บรรเลงเพลงพรายที่กายเนื้อ ยังแผ่เผื่อผ่านไปในห้องจิต ปัดเป่าป้องเพลงลมระทมพิษ ด้วยว่าคิดพิศวาสไม่คลาดคลา อิอิ
23 มกราคม 2546 11:41 น. - comment id 106096
ขอบคุณทุกๆ คนที่แวะมาเยี่ยมเยือนให้กำลังใจค่ะ และยินดีที่ได้รู้จักเพื่อนใหม่ or_ra_chu
24 มกราคม 2546 14:05 น. - comment id 106253
สำเนียงเสียงผสานเป็นตำนาน บอกเล่าผ่านถ้อยคำนำผู้คน สัมผัสอักษรเพิ่งเคยได้ยล ดาวสีหม่นสะกดใจคน.....ดังต้องมนต์ ชอบจังครับ....หวีดหวิว...วิ้วหวีดหวิว...
26 มกราคม 2546 14:52 น. - comment id 106437
แว่วมนต์ขลุ่ยหวีดหวิวไปทั่วไพรสน อนิจจายังสู้มนต์น้องไม่ได้
ด้วยคิดถึงนวลเนื้อน้องจับหัวใจ แม้พี่ชายอยู่ไกลยังได้ยิน
มนต์ขลุ่ยเอ๋ย... ดังเสียงเพรียกเจ้าเรียกขาน มิอาจทานมนต์เจ้าเฝ้าเรียกได้
จึงฝากใจ กับลมมา หานวลใย ด้วยโหยไห้เพรียกหาคราเคยครอง
มนต์ขลุ่ยเจ้าสะกดมัดใจพี่อยู่ เจ้ายอดชู้เคยอยู่ร่วมเคียงหอห้อง
หากบัดนี้พี่อยู่ไกลเจ้าเนื้อทอง อกพี่ต้องหมองไหม้พิษใจรุม
ด้วยหน้าที่การงานนั้นผูกมัด มิอาจขัดหาญหักไปเหมือนไฟสุม
หัวใจนี้ร้อนรุ่่มดังไฟรุม เกิดกลัดกลุ้มโหยไห้อยู่ทุกโมงยาม
จึงเอ่ยฝากสำเนียงมากับเสียงขลุ่ย ฝากลมคุยกระซิบแผ่วแว่ววาบหวาม
อีกมิช้ามินานหรอกนะนงราม คืนเขตคามคืนหอห้องคล้องแขนนาง
ช่วยรอพี่ต่อไปอีกสักนิด รอด้วยจิตพิศวาสมิบาดหมาง
ประทับจูบรับขวัญอยู่มิรู้จาง กอดนวลปรางแนบชิดสนิทเอย...
--------------------------------------------------------------
อ่าาาาา... พี่ยอมรับว่ายังหัดแต่งอยู่นะครับน้องกุ้งคงไม่ว่าอะไรที่มีมือสมัครเล่นมาต่อกลอนด้วยนะ ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ติดต่อไปแล้วก็ทิ้งเวลาให้เนิ่นนานมามากแล้ว ไม่รู้ยังจำพี่ได้อยู่รึป่าว พี่ยังนึกถึงน้องเสมอและยังเป็นพี่ชายที่แสนดีของน้องเสมอครับ
27 มกราคม 2546 14:02 น. - comment id 106602
คุณพี่ชาย....ไพเราะจริงๆ ดีใจกับคุณดาวสีหม่น...ที่มีพี่ชายดี
27 มกราคม 2546 15:16 น. - comment id 106611
ยังจำได้สิ แล้วพี่หายไปไหนมาล่ะนี่ นานมากเลยนะ...ยังทำงานอยู่ที่เดิมหรือเปล่าคะ
29 มกราคม 2546 11:00 น. - comment id 106861
มนต์ของสังข์ทองเรียกเนื้อเรียกปลาเป็นอย่างไรมนต์ของเธอก็เช่นกัน ผู้ใดต้องมนต์สกดนี้ก็ต้องกระเสือกกระสนมาให้เธอจับกินไม่ว่าจะอยู่แห่งหนใด เราก็ไม่ได้รับการยกต้องซมซานมาหาเธอจนได้
29 มกราคม 2546 16:48 น. - comment id 106876
มนต์ใดใด ไม่เท่า มนต์ต้องจิต มนต์ใดใด จะสนิท สิเน่หา มนต์ใดใด จะเทียมชิด ติดตรึงตรา เกินมนต์รัก ยิ่งกว่า นั้นไม่มี...
1 กุมภาพันธ์ 2546 13:30 น. - comment id 107142
โห
เรานี่เห็นท่าจะไม่แคล้วถูกจับกินเป็นแน่แท้อย่างนี้ยิ่งกว่ามนต์รักดอกคำใต้เป็นไหนๆสงสารลูกเนื้อลูกปลาอีกเท่าไหร่ๆที่ต้องมนต์ จะแก้พระเวทย์บทนี้ได้ยังไงกันหนอเรา
3 กุมภาพันธ์ 2546 14:23 น. - comment id 107327
เพราะ..ครับ ขอโทษครับ ผมทำอย่างคนอื่นที่เค้าทำกันไม่ได้...แต่งกลอนไม่เก่ง...แต่ก็จะเป็นกำลังใจให้เสมอครับ...
23 มีนาคม 2546 23:51 น. - comment id 118071
เหมือนดังต้องมนต์ ดลจิตตะลึง ฝังใจตรึงเธออยู่ ตาแสนคม งามสมใจ พาฤทัยชื่นชู.......(เพลง)
8 สิงหาคม 2550 10:48 น. - comment id 146145
ห่วยแตกที่สุด กลอนนำเน่า สะท้อนเงานคนโง่(ที่อ่านว่ะ)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
