ทางสายหนึ่งซึ่งไม่มีที่สิ้นสุด ของมนุษย์ที่ใฝ่รู้การศึกษา ต้องหมั่นเพียรเร่งรีบรุกสร้างปัญญา เพื่อได้มาคือความรู้คู่กับงาน มีเทียนหนึ่งซึ่งส่องแสงด้วยแรงกล้า ยืนหยัดท้ากลางคลื่นลมผสมผสาน อุปสรรคหนักหนามาแผ้วพาล อุดมการณ์สานเมตตาประชาไทย ขอเพียงศิษย์สำเร็จการศึกษา ร่วมฟันฝ่าอุปสรรคที่กรายใกล้ สร้างประโยชน์ให้ผองชนทุกคนไป ไม่ท้อใจแม้เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้างาน ด้วยดวงจิตสานใยรักประจักษ์แจ้ง ไม่เคยแล้งแห่งน้ำใจใครประสาน ความแน่วแน่แห่งศรัทธาปณิธาน ศิษย์กราบกราน..ขอบูชา..ชั่วฟ้าดิน
ราชิกา 11 ม.ค. 2546 16:59 น. - ID 28123 
971
5
0
11 มกราคม 2546 19:54 น. - comment id 104337
ครู คือ ผู้ให้
11 มกราคม 2546 22:58 น. - comment id 104369
^J^ .............. ความกตัญญู..ไม่ว่ากับใคร ล้วนเป็นสิ่งที่น่าสรรเสริญครับ
12 มกราคม 2546 06:20 น. - comment id 104409
รู้คุณคนล้นค่าอนันกาล จะพบพานสิ่งหวั่งประสบผล ปราศจากร้อยมายา ฤ เลห์กล ด้วยเป็นยึดมั่นกตัญญู
12 มกราคม 2546 18:21 น. - comment id 104474
หน้าส่วนตัว
มีสักคนไหมที่จะมองเห็น....
สิ่งที่พวกเขาอยากให้เราเป็น....
ไม่ใช่แค่อยากให้พวกเราเห็น....
แต่ยังอยากให้พวกเราเยือกเย็น...
เมื่อสายน้ำกระเซ็นซัดไหลหลั่ง...
ให้พวกเราถึงฝั่งสมดังใจ....
แค่เรือจ้างส่งคนข้ามไปวันๆ
ต่อที่ครับ...คิดไม่ออก
19 มกราคม 2546 15:07 น. - comment id 105385
..ต่อง (ต้อง) ksg....ใช่แล้วค่ะ..ครู คือผู้ให้โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน...ท่าคือผู้เสียสละอย่างแท้จริง...
...คุณ กฤษณะ......ขอบคุณค่ะ...ความกตัญญูเป็นเครื่องหมายของคนดี..หากใจเรามีสิ่งนี้แล้วไซร้..ผลของความดีจะคุ้มครองเราตลอดไปค่ะ...
idaho....เห็นด้วยอย่างมากกับบทกลอนนี้ค่ะ
ตุ๊กตาไล่เหงา....แค่เรือจ้างส่งข้ามไปวันๆ
เพื่อให้ใครสุขสันต์รู้บ้างไหม
อยากให้ศิษย์รุ่งเรืองเลื่องลือไกล
นั่นคือใจที่ครูหวังสมดั่งปอง..
จบแล้วจ๊ะ....ต่อให้แล้วนะคะ
9 กุมภาพันธ์ 2546 00:42 น. - comment id 108147
ครูคือผู้ให้ที่แท้จริงถึงแม้ว่าท่านจะไม่ได้ให้ชีวิตเราแต่ท่านก็ให้ความรู้แก่เรา ซึ่งตัวเราเองนั่นแหละที่รู้อยู่กับใจว่าท่านได้ให้อะไรกับเราบ้างและเราควรตอบแทนท่านอย่างไร
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
