ศรีบุญเรือน เขยื้อนกาย ในถนน............... รถยนต์ชน ชีพม้วย ด้วยหุนหัน..................... หิวโหยหา อาหาร สารพัน......................... เลี้ยงชีวัน ฉันจิ้งจก นกหนูนา เหล่าลูกน้อย กระจ้อยร่อย คงหงอยเหงา... นอนซึมเซา เฝ้ามองเมียง อย่างเดียงสา ในยามสาย ไม่เห็นแม่ แต่เช้ามา.............. ลูกวิฬาร์ แสนอ าทร นอนลำพัง เกิดเป็นแมว อนาถา หาที่สุด.................... ต้องคู้คุด หยุดเหลียว เสียวสันหลัง เอาใจนาย หมายให้ ไม่ชิงชัง................... เพื่อประทัง ยังชีวิต อันอิดโรย แลกกับข้าว คาวหวาน ท่านขุนให้............. ร้องเหมียวเหมียว เทียวไป คลายหิวโหย โอ้เคราะห์ซ้ำ กรรมสนอง ร้องโอดโอย...... ต้องตายโดย สุจริต อนิจจา พวกลูกแมว ตัวเป็นแมว ใจเป็นแมว.......... อยู่องค์การ เสียแล้ว ใครรักษา เขากลับบ้าน วันปีใหม่ ไม่นำพา................ ปีเก่าลา ชีพคงลับ ไปกับวัน ณ ที่หนึ่ง ซึ่งจะเงียบ เปรียบป่าช้า.............. เทคผับบาร์ คราคร่ำ ล้ำสุขสรรค์ ณ ที่หนึ่ง ซึ่งจะสุข กลับทุกข์พลัน............. โอ้สวรรค์ หรือนรก ตกกับแมว ที่มาของรูป http://www.cat4love.com
กวินทรากร 31 ธ.ค. 2545 15:16 น. - ID 27766 
731
1
0
31 ธันวาคม 2545 20:00 น. - comment id 102744
วันปีใหม่ของใครใครช่างสุขสันต์ แต่วันนั้นของอัลมิตรานั้นลาหาย มีคนหนึ่งที่รักมากเกินหมดใจ กลับต้องตายชีพลับมิกลับคืน อื้อ .. ไม่ได้มีแต่ตะเอ๋า นะ ที่เศร้า .. วันพรุ่งนี้ของเมื่อ 7 ปีที่แล้ว ...เราก็เศร้ามากกว่านี้หลายเท่า นะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
