ในผืนแผ่นดินชื้นเย็น ไม่อาจมองเห็นด้วยสายตา ความคิดถึงยังคงตามมา แม้กาลเวลาจะพาจากไป เมื่อเสียงหายใจเงียบลง ความฝันคงคืนผ่องใส ไปไกลเท่าฝันจะไป แม้ไม่อาจไปได้เช่นเดิม หลับเถิดหลับให้สบาย ให้ทุกข์ห่างหายดั่งไม่เคยเริ่ม ความคิดถึงที่คอยเต็มเติม ให้ฉันคนเดิมทำหน้าที่...ต่อไป
30 ธันวาคม 2545 23:56 น. - comment id 102643
ช่าย ..คนอยู่บางที ทรมาณ กว่าคนที่ไม่อยู่แล้ว ..
31 ธันวาคม 2545 00:09 น. - comment id 102647
ชอบบทนี้จัง
31 ธันวาคม 2545 01:02 น. - comment id 102665
อ่านแล้ว. . . .คิดถึงพ่อจัง :+:+:+:พ่อยังอยู่กับลูกเสมอ. . .ใน หัว ใจ:+:+:+: (อ่านแล้วเข้าถึงอารมณ์มากเลยค่ะ. . . T_T)
31 ธันวาคม 2545 06:10 น. - comment id 102675
คิดถึง... ... บทกวี...ที่ไพเราะ.. อ่านแล้ว.. อยากร้องไห้จัง.. คิดถึง.. คิดถึง.. มากมาย... กับครัย..คนนึง.. ..ที่จากไป... อยากให้.. เค้าหลับ..ฝันนิรันดื์..ตลอดไป..
31 ธันวาคม 2545 09:43 น. - comment id 102686
โห ! หลับ..ฝันนิรันดร์ อันนี้มีความหมายลึกซิ้ง แช่.. กันหรือเปล่า แค่หลับบางวันก็พอแล้วมั้ง ...ฮิ ฮิ ฮิ
31 ธันวาคม 2545 12:59 น. - comment id 102703
อ่านแล้วคิดถึงดีนะ
31 ธันวาคม 2545 14:25 น. - comment id 102709
ฮือ ฮือ.... กินใจ... อ๊ะจ๊าก... หัวใจแหว่ง
1 มกราคม 2546 11:56 น. - comment id 102832
ซึ้งมากคับ พี่ละอองน้ำ ^-^
6 มกราคม 2546 13:32 น. - comment id 103517
เศร้าจังค่ะ อ่านแล้วเศร้าตาม
10 มกราคม 2546 10:41 น. - comment id 104140
ช. แค่อยากให้เธอรัก...รักฉันเท่าชีวิตของฉัน เผื่อว่านั้นที่ฉันจากเธอไป...ไกลแสนไกล เธอจะได้ไม่ต้องปิดใจตัวเอง.... ญ. ไม่หรอกค่ะ...ฉันจะไม่รักคุณเท่าชีวิตของคุณ แต่ว่าฉันจะรักคุณเท่าชีวิตของฉัน..... ถึงแม้วันนั้นเราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน.... ฉันก็จะไม่รักใครอีก...