แม่-ลูก(กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘)

โมไนย

##แอบอิงอกอ่อน......เผลอไผลหลับนอน.....ในอ้อมแขนนาง
กอดแขนนิ่งแน่......กลัวแม่หนีห่าง......ตื่นร้องครวญคราง.....พบแม่หายไป
##แม่รีบกลับมา......เหยียบตุ๊กตา.....ล้มลื่นไถล
แม่ลุกขึ้นยืน......กลับลื่นไปใหม่.....เด็กยิ้มชอบใจ....อยู่ในท่าที
##แม่หยิบขวดนม.....เติมน้ำผสม......รอนมอุ่นดี
เด็กทำหน้าเฝื่อน....ดูเหมือนปวดฉี่.....และในทันที.....ฉี่รดกางเกง
##เด็กร้องไห้จ้า.....แม่รีบเปลี่ยนผ้า......ดูน่าโหรงเหรง
เด็กน้อยเปล่าเปลือย......แม่เหนื่อยวังเวง.....รีบเปลี่ยนกางเกง......พาลูกเข้านอน
##โอ๊ะ..โอละเห่......แม่นั่งไกวเปล.......กล่อมลูกเป็นกลอน
กระท่อนกระแท่น......ไม่แม่นอักษร.......แต่ลูกก็นอน.....หลับแล้วในเปล				
comments powered by Disqus
  • rain..

    22 ธันวาคม 2545 12:40 น. - comment id 101825

      ไพเราะ..มากค่ะ..  
       อบอุ่นจัง..
       ....
  • ตะเอ๋า

    22 ธันวาคม 2545 13:58 น. - comment id 101847

    ไพเราะเสนาะกรรณ
  • อังโกะ จัง

    27 ธันวาคม 2545 13:32 น. - comment id 102279

    กลอนไพเราะและอบอุ่น
    ทายไว้ว่า คนแต่ง มีครอบครัวที่อบอุ่นมาก
    ความอบอุ่นใด ไหนจะเปรียบ ครอบครัวที่อบอุ่น
    อุ่นอกใด จะเปรียบเท่าอุ่นอก และ รักจากแม่
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++
    ชื่นชมมากๆนะคะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน