ทานตะวันดอกน้อยรอคอยรัก ที่จะผ่านมาทักยามสายสาย แต่ว่าทานตะวันยืนอย่างเดียวดาย ได้แต่มองตะวันฉายจากไปไกล ดอกไม้น้อยยังคงไม่หมดหวัง รวมพลังที่มีขึ้นมาใหม่ และหวังว่าอาทิตย์คงเห็นใจ ทอดสายตามองมาในใจของเรา กี่นาทีชั่วโมงที่ล่วงผ่าน เจ้าดอกทานตะวันยังหงอยเหงา ได้รับรู้แค่เพียง...ความเศร้า กับเงาอดีตความมืดมน ตะวันที่ร้อนแรงบนขอบฟ้า ไม่เคยจะมองมาเพียงสักหน ให้ใครคนหนึ่งเพียงบางคน ได้ดีใจในกมลเพียงสักครา ได้รับรู้ความเจ็บนับเป็นร้อย ดอกไม้น้อยไม่หวั่นสู้แสงจ้า เพราะมีความรักยิ่งในดวงตา พร้อมจะฝ่าความร้อนที่เผากาย พระอาทิตย์ยังคงเป็นเช่นเคย ที่มองเลยความรักที่มีให้ ความรักน้อยด้อยค่าของดอกไม้ อาทิตย์มองข้ามไปไม่เหลียวแล ขอเพียงแค่สักวันจะได้ไหม ช่วยมองไปในใจที่แน่วแน่ ที่ที่มีความจริงแห่งรักแท้ ที่จะแผ่ให้ไปถึงใจเธอ ที่ที่ทานตะวันจะบอกรัก ที่มากนักและรักอยู่เสมอ ที่ที่ทานตะวันบอกรักเธอ อย่าให้ใจต้องละเมอต่อไปเลย...
7 ธันวาคม 2545 21:21 น. - comment id 99756
สงสารทานตะวันน้อยคอยรักเศร้า ขอเพียงอย่าอับเฉา.....คงมีซักวันแหล่ะที่จะเจอความรักจริงนะจีะ
7 ธันวาคม 2545 22:47 น. - comment id 99771
...คงจะต้องรอคอยรักนานหน่อยนะครับ...ดอกไม้อะไรก็ไม่รู้...ทานตะวัน เป็นอาหาร...แล้วใครจะเข้าใกล้ละครับ...กลัวเป็นอาหารยามเธอโกรธ.... ....สวัสดีครับ...
8 ธันวาคม 2545 16:55 น. - comment id 99850
รู้สึกเจ็บๆดีนะ
8 ธันวาคม 2545 20:22 น. - comment id 99869
เธอมองข้ามใครไปหรือเปล่า กับวันคืนเก่า ๆ เธอเคยเห็นฉันบ้างไหม ไม้ขีดไฟ...ก้านเล็ก ๆ มิอาจเทียบอะไร แสงริบหรี่จากเปลวไฟมิอาจแข่งรัสมีแสงแห่งตะวันได้สักครา แต่ฉันก็มีรักแท้มอบให้เธอ เฝ้าฝันละเมอหวังเพียงเธอหันมามองฉันบ้าง สักครั้งก่อนแสงแห่งรักจะอับปราง แม้สุดท้ายจะหมดไป...ก็ยินยอมมอบให้เธอ แบบว่าชื่นชอบเพลงไม้ขีดไฟกับดอกทานตะวันคะ ก็เลยอินไปหน่อย แต่กลอนคุณไพเราะมากเลย ชอบมาก ๆ คะ