คิดถึงพ่อ

J&J

คิดถึงครั้งก่อนเก่าเรายังเเด้ก
เป็นเจ้าหญิงตัวเล็ก-เล็กของพ่อจ๋า
เป้นเด็กน้อยที่พ่อรักดังแก้วตา
อีกเพราะว่าเราเป็นน้องสองพี่ชาย
ยามหยอกเย้าเราชอบเล่นกับพ่อ
ชอบขี่คอให้พ่อเดินเพลินฟังเสียง
พ่อร้องเพลงเรายังจำสรรพสำเนียง
ได้ฟังเสียงของพ่อไพเราะจริง
ยามนั่งเล่นเราชอบนั่งตักพ่อ
ชอบเคล้าคลอเกาะแขนแสนอุ่นหวาน
พ่อชอบกอดเรานั่งตักใจเบิกบาน
แสนสราญยามมีพ่อคลอเคล้าเคียง
เวลาไปเที่ยวที่ไหนให้พ่ออุ้ม
แขนพ่อนุ่มแต่แข็งแรงแกร่งนักหนา
มือพ่อใหญ่แต่อบอุ่นทุก-ทุกครา
สุขนักหนาในกอดพ่อไม่ขออะไร
เราอยากได้อะไรพ่อให้ก่อน
กินก็ป้อนนอนก็กล่อมยอมเราเสมอ
แต่ก็ใช่ตามใจหมดหรอกนะเออ
พ่อมีเหตุผลเสมอไม่เปรอปรน
เรายิ่งโตพ่อยิ่งต้องทำงานหนัก
ไม่หยุดพักหนักเอาเบาสู้เสมอ
ทำงานไปเพื่อลูกรักทั้งสามเกลอ
จะได้เจอกับอนาคตที่งดงาม
พ่อทำงานหาเงินส่งเราเรียน
เราพากเพียรทำตามที่พ่อหวัง
แม้พ่อมีแค่สองมือพ่อก็ยัง
เร่งทำงานเพื่อความหวังเห็นปริญญา
พ่อทำงานเหนื่อยหนักจนล้มป่วย
หมอสุดช่วยฉุดรั้งชีพพ่อไว้
อาการพ่อทรุดหนักลงมากมาย
เหลือร่างกายเพียงหนังหุ้มตัวงุ้มงอ
และแล้วพ่อก็จากไปไม่หวนกลับ
พ่อลาลับจากเราไปไม่คืนหลัง
เราขาดพ่อเหมือนชีวิตจวนเจียนพัง
ชีวิตดังขาดที่พึ่งจึงโงนเงน
ไม่รู้ว่าจะเดินไปทางไหนต่อ
คิดถึงพ่อและภาพเหงาของความหลัง
ความหวังพ่อจุดประกายแรงพลัง
ให้เรายังก้าวเดินต่อแม้พ่อลา
อยากให้พ่อได้เห็นความสำเร็จ
สมความเหน็ดเหนื่อยของพ่อที่รอหวัง
แม่วันนี้พ่อไม่อยู่แต่เรายัง
สร้างพลังทำเพื่อพ่อที่รอปริญญา