เพ็ญโสภาลักขณางามล้ำ เนตรน้องดังแสงตะวันเจิดจ้า สยบใจไว้ใต้เบื้องบาทบาทา แม้ยามสบตาใจพี่โดนคร่าด้วยคมตาเธอ หวังคว้ารักแม้ไกลสุดขอบฟ้า รักโบกบินมาพร้อมลมละเมอ ความห่วงใยอยากให้เธอประสบและพบเจอ หลงละเมอพร่ำเพ้อทุกวัน กล่าวถ้อยเรียงร้อยบอกคำรัก แจ้งประจักษ์สื่อซึ้งถึงเธอนั่น คำพี่ที่เฉลยเอ่ยออกบอกแก่กัน เชื่อเถิดจอมขวัญนั่นคือความจริง
28 พฤศจิกายน 2545 22:40 น. - comment id 98378
เชื่อว่าอัลมิตราจะรับฟัง
28 พฤศจิกายน 2545 22:49 น. - comment id 98379
อิจฉาๆๆ... โห้ยย.!! เรนตาร้อน.!!! แล้วดิ.. ทำงัยยดีค่ะเนี่ย!! อิอิอิ...
28 พฤศจิกายน 2545 22:59 น. - comment id 98381
(๑) สายฝนหลั่งพรั่งฟ้าวสันต์กาล ผ่านเนิ่นนานพลันฉ่ำชื้นยามสาย เจิดตะวันพรรณพร่างกระจ่างพราย ไป่มลื้นดุจคล้ายหทัยบาน (๒) มวลวิหกนกน้อยคอยเคียงติด พินิจคิดเพียงเยี่ยงเย้าเรียงขาน ขับสำเนียงเสียงส่งบ่งแลนาน ดุจเพลงกานท์เฝ้าหมั่น เร้าราวโสดม* (๓) รุ้งทอแสงแหล่งหล้า ณ นภาเพริศ ยิ่งบรรเจิดหาเลิศใกล้เฉิดโฉม กัลยาหาสิ่งอิงแม่โพยม พร่างพราวโสมไล้จ่ม*ใว้ชมเชย (๔) ทุกทิวาว่าใว้ไป่หลงจิต แน่วพินิจคงชิดเชื้อคิดเอ่ย เนื่องอนงค์ตรงไฝ่บ่งเปรียบเอย สบถเอ่ย เปรยเอื้อเพื่อ ใกล้เนื้อนวล ฯ ** ต่อกลอนไป หากแต่คำตอบคือ ..มิอาจเชื่อ ค่ะ
28 พฤศจิกายน 2545 23:38 น. - comment id 98386
งดงามเสมอ ทุกถ้อยของอัลมิตรา ยังไม่เชื่อไม่เป็นไรเวลาจะพิสูจน์
29 พฤศจิกายน 2545 00:37 น. - comment id 98416
...คุณทำได้ไง..คุณคนอ่าน(นายปัญญา)... เสียเชิงชายหมด..ยอมให้เขาบดด้วยบาทา แล้วไปอ้อนวอนให้เขานั้นเมตตา เสียเวลา...ไปนอนดิ้นให้สิ้นเกียรติ สวัสดีครับ...
29 พฤศจิกายน 2545 00:56 น. - comment id 98417
ขอบคุณคุณค้างคาวคืนคอนที่ช่วยแนะทางให้ เรื่องบาทานี้หากเป็นของคนอื่นอาจสิ้นเกียรติ แต่.................. และยังอ้อนเธอเช่นเดิม สวัสดีเช่นกัน
29 พฤศจิกายน 2545 19:46 น. - comment id 98560
เอาเลี้ยว งานนี้ อั๊วม่ายเกี่ยว ม่ายรุเรื่องนะเอ้อ อิอิ ครายจาเชื่อเชื่อปาย เราไม่เชื่อ อิอิ พ่อบอกว่าไม่ให้เชื่อคนหน้าแปลก ิืิอิอิ