คนหยาบกร้านคลานมาหาตักแม่ ใจขี้แยดวงเริ่มเริ่มร่ำไห้ ตักแม่สร้านอุ่นซึ้งเต็มบึ้งใจ ต้องจากไกลแล้วกลับนับว่าบุญ โอบเกาะกุมทั้งสองมือของแม่ รอยยิ้มแผ่เปื้อนปร่าน้ำตาอุ่น มือแห่งแม่คู่นี้ช่างมีคุณ ความการุณย์จากแม่ปกมา เคยป้อนข้าวป้อนน้ำพร่ำสอนสั่ง ตอนลูกยังเยาว์วัยไม่ประสา จะลำบากยากใจไม่นำพา ความเมตตาท่วมท้นทั้งต้นปลาย และ.....วันนี้ลูกมาหาแม่แล้ว อยู่กับแก้วดวงงามเปี่ยมความหมาย หวังกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงแม่ที่แก่กาย จะไม่หายห่างตา.....แม้นาฑี.
28 พฤศจิกายน 2545 15:18 น. - comment id 98295
กราบแทบเท้า พรหมผู้ยิ่งใหญ่แห่งตัวตนของความเป็นมนุษย์ เทอดไว้ในความรู้สึก ชั่วชีวิต นะ...แม่
28 พฤศจิกายน 2545 15:47 น. - comment id 98304
ซึ้งใจมาก..กับบทกลอนนี้ แม่เพิ่งโทรมาเล่าว่าจะไปประกวดความงามยามชราค่ะ..แม่พุดพัดชาตลกมากและชอบสนุกแถมยังเป็นนักสังคมสงเคราะห์ ชอบร้องรำทำเพลง ทำบุญ และมีความสุขกับเพื่อนๆขาไพ่ตองที่มีวงเฮฮ่าพากันฝึกสมาธิ อีกแบบ ในยามว่าง ที่ตอนนี้แยกย้ายร่างพากันไปเล่นบนสรวงสวรรค์ก็เยอะแล้วค่ะ นี่ขนาดมีลูกเขยเป็นนายตำรวจใหญ่นะนี่ แม่พี่ยังไม่กลัวเล้ย.. คิดถึงอยากกอดแม่ที่สุดเลย หากรู้ว่าพุดพัดชาขาเดี้ยงคงยอมมาเป็นปลาผิดน้ำที่เมืองลวงแน่เลย รักแม่สุดหัวใจเลยค่ะ
28 พฤศจิกายน 2545 16:02 น. - comment id 98308
ใจขี้แยดวงเดิมเดิมเริ่มร่ำไห้ ให้อารมณ์มากต้องกลับมาอ่านอีกรอบค่ะ
28 พฤศจิกายน 2545 16:49 น. - comment id 98328
พักนี้แม่เยอะนะคับ อิอิ
28 พฤศจิกายน 2545 17:46 น. - comment id 98335
เพราะคิดถึงจึงได้ร่ายถ่ายอักษร เป็นคำวรณ์จากใจคนไกลถิ่น ส่งจากฟากฟ้าไกลให้ได้ยิน มอบแด่ดิน มารดา ว่าไม่ลืม
28 พฤศจิกายน 2545 21:52 น. - comment id 98371
ขอประทานอภัยพิมพ์ตก ขอแก้ดังนี้ บรรทัดที่แปด ที่ถูกจะเป็น ความการุณย์จากแม่แผ่ปกมา