อยากรำพันวรรณกรรมคำหวานแว่ว อาจไม่แคล้วแน่วเนื่องเรื่องใดได้ หากแต่คงตรงจิตลิขิตไป ตามที่ใจหมายเขียนมิเพื้ยนความ ดุจฟากฟ้าคราหม่นพ้นแสงส่อง จักร่ำร้องหมองใจใช่หักห้าม ใช่เป็นเพียงเรียงร้อยคล้อยถ้อยความ แต่สุดห้ามยามไกลให้หายครวญ ดุจหักห้ามปรามจิตคิดถึงเจ้า เคยอยู่เหย้าเฝ้าคลอพนอหวล ยังพร่ำเพรียกเรียกร้องห้องใจรวน ยามแย้มสรวลชวนพิศยังติดตา ดุจฤทัยใคร่ใฝ่ไล้โลมชื่น คงระรื่นหมื่นซึ้งถึงเสน่หา กอดประคองแนบแน่นแฟ้นวิญญาณ์ ให้หวนหาครากายไกลนวลนาง ดุจอักษรทั้งหมดที่จรดร่าย ยังมิใช่ใกล้เคียงแม้เสี้ยวห่าง โอ้ใจเอยเผยสิ้นมิอำพราง ว่ารักนางเกินคำพร่ำบรรยาย ดุจดาวเดือนที่เกลื่อนกลางเวหน มากมายจนเกินนับสดับไหว แต่เพียงหนึ่งที่คงมั่นมิพรั่นไป คือหัวใจที่มอบให้มิคลายคลอน
อัลมิตรา 22 พ.ย. 2545 10:15 น. - ID 26378 
936
17
0
22 พฤศจิกายน 2545 11:12 น. - comment id 97206
จารอักษรวอนสิ้นถวิลรัก ก็ใช่จักชักตามทุกความได้ ที่ยากล้นพ้นคำจะพร่ำไป อีกเท่าไรให้ยากหากอธิบาย
22 พฤศจิกายน 2545 11:26 น. - comment id 97208
ล้านอักษรหมื่นกานท์กลอนที่เรียงร่าย กับหนึ่งใจมิอาจหมายกรายเที่ยบนั่น ให้อึดอัดมากแสนแม้นจำนรรค์ ก็สุดสรรรำพันครั้นบรรยาย
22 พฤศจิกายน 2545 12:31 น. - comment id 97219
^J^ ............... ***จำนรรจา อักษรา ยังหาเทียบ มิอาจเปรียบ ความรู้สึก ที่ฝันหา สื่อถึงกัน มั่นลึกซึ้ง ถึงวิญญา เพียงสบตา หาต้องเอ่ย วจีใด......ฯ
22 พฤศจิกายน 2545 12:58 น. - comment id 97221
อยากรำพันอะไรตามใจบ้าง มักจะค้างติดสัมผัสขัดใจเหลือ ไม่ไปไหนเนื่องติดสระเอือ ใครจะเชื่อเกินสรรคำบรรยาย ๚ .
22 พฤศจิกายน 2545 13:36 น. - comment id 97233
กฤษณะ.. หากถ่ายทอดจิตวิญญาณดั่งคำสื่อ คงลั่นลือถึอความตามที่เห็น แต่ท้อนักมันยากแค้นแสนลำเค็ญ ไม่ใช่เป็นทุกผู้รู้จักเรา อกนิษฐ์.. ยากจะเอ่ยจากโอษฐ์โทษใครเล่า ได้แต่เฝ้าเพ้อพกละเมอหา เฝ้าคร่ำครวญรวนจิตคิดระอา กว่าจะเผยให้กานดาได้รู้นัย
22 พฤศจิกายน 2545 13:56 น. - comment id 97241
หน้าส่วนตัว
กระเซ้า..อัลมิตรา
ฦๅนามฉ่อนน้องชื่อ อัลมิตรา
ยลร่ายโคลงอักษรา สอนสั่ง
ฝากตัวพี่ศิษย์ยา ครูท่าน วานบอก
ฉันท์คู่แสดงพลัง พลาดพลั้งอย่าโกรธ
22 พฤศจิกายน 2545 14:29 น. - comment id 97256
ง่า อิอิ
22 พฤศจิกายน 2545 14:39 น. - comment id 97258
เมื่อจารจดบทกลอนมาวอนเจ้า ที่ร้อนเร่าเศร้าสร้อยก็คล้อยหาย เพียงส่อสารหวานจุนละมุนราย ใจก็หมายคลายความที่หวามวน เพียงเพื่อน้องคล้องนัยแล้วไขกลับ ว่าควรรับจับจองด้วยพ้องผล หรือเป็นอื่นขื่นขับมายับมน จึงเฝ้าขนค้นคำมาย้ำรอ
22 พฤศจิกายน 2545 15:00 น. - comment id 97262
ใจของพี่คลี่วางออกกลางหน บอกทุกคนยลเห็นทุกเค้นขอ ไม่เคลือบแฝงแรงรักตระหนักพอ ใช่ยกยอปอปั้นหลอกพันความ
22 พฤศจิกายน 2545 15:12 น. - comment id 97266
ด้วยวิถีชีวิตลิขิตร่าง ถูกจับวางพรางพลัดให้คัดข้าม เมื่อประสบจบตัวมืดมัวทราม เหมือนแกล้งห้ามหยามหยันให้ผันไกล
22 พฤศจิกายน 2545 15:15 น. - comment id 97267
จะขานไขใจความบอกความแท้ มิผันแปรแลอื่นหมื่นเขตขัณท์ สดับซึ้งตรึงมั่นครั้นกลอนกานท์ ที่พี่วานมาอ้อนซ้อนวจี..
22 พฤศจิกายน 2545 15:33 น. - comment id 97269
พี่ชาย.. หากสาส์นถ้อยร้อยความตามว่ามาก เกินจะหักปักจิตคิดถึงได้ จะบอกพี่น้องยังคล้องปองฤทัย มิเสื่อมหายกลายคืนขอยืนยัน .. คุณ kOrOkOsO .....หากพลัดพรากยากคล้อย....................จิตคลาย แม่เอย เกินร่ำจำเรียงหมาย.................................หม่นแท้ คราวคลาดอาจเดียวดาย..........................ใจเปลี่ยว ดุจสมุทรไพศาลแล้..................................ปราศเย้ามัสยา ฯ
22 พฤศจิกายน 2545 15:52 น. - comment id 97273
แต่งได้ดีมากเลยนะ แต่คำว่า วิญญา น่าจะเป็น วิญญาณ์ หรือเปล่าลองค้นดูนะ ไม่ค่อยจะแน่ใจเหมือนกัน อิอิ
22 พฤศจิกายน 2545 16:27 น. - comment id 97284
ค่ะ แก้ไขแล้วค่ะ ขอบคุณมากค่ะ คุณภีม :)
22 พฤศจิกายน 2545 17:23 น. - comment id 97294
...สุดลึกล้ำคำเกริ่นเกินบรรยาย
มิใช่หมายความไว้ไร้เหตุผล
ใครไม่เป็นเช่นใครในกมล
ไม่ซึมเข้าเท่าคนผจญมัน
....รอช่วงฝนหยุดตก จึงแวะเข้ามาเยือน...
...สวัสดีครับ...
22 พฤศจิกายน 2545 17:58 น. - comment id 97297
ขอบคุณค่ะ .. คุณค้างคาว กลอนบทข้างต้น บอกจากใจ จากคนพิเศษถึงคนพิเศษ เป็นอย่างที่คุณกล่าวค่ะ หากจะกระทบใจยิ่งนักสำหรับคนที่ผจญ.... เกินคำบรรยายจริงๆค่ะ ... หากห่างหายไปบ้างอย่างที่เอ่ย โอ้อกเอ๋ยเคยคู่อยู่เคียงสม ขอให้น้องชื่นรื่นอย่าระทม พี่จะบ่มห่มใจให้คลายหนาว มิตรภาพตราบสิ้นฟ้านะคะ ฝนไม่ตกค่ะ แต่จะกลับบ้านแล้วล่ะ หิวจัง ..
22 พฤศจิกายน 2545 19:16 น. - comment id 97317
ริอยากเขียนเพลงยาวกับเขาบ้าง หากสำนวนกระด้างคว้างเหวงโหวง เล่าเรื่องจริงเรื่องเท็จระเห็จโยง คิดคดโกงมั่วเพลินเกินบรรยาย .
22 พฤศจิกายน 2545 21:10 น. - comment id 97333
อกนิษฐ์.. ริจะเขียนเพลงยาวคราวเกี้ยวสาว ให้แพรวพราวเพริศลักษณ์ประจักษ์อักษร มาเล่าเรื่องเขื่องขานกานท์โคลงกลอน แล้วออดอ้อนวอนใจให้เห็นงาม
23 พฤศจิกายน 2545 05:54 น. - comment id 97367
อยากจะเขื่องเรื่องกานต์กลอนโคลงบ้าง อักษรอ้างวางนำคำความสวย โอ้ระกำช้ำอกตกสระอวย ให้งงงวยขวยเขินเกินบรรยาย .
23 พฤศจิกายน 2545 06:46 น. - comment id 97369
ก๊าก ... อักษรมีมากมายหลายหลากถ้วน ตามกระบวนล้วนประกอบความหมายที่ หากหยิบจับพิจารณาให้ดีดี มีหรือที่จะยากด้นและค้นคำ
24 พฤศจิกายน 2545 18:29 น. - comment id 97573
สุดยอด ^-^
24 พฤศจิกายน 2545 19:30 น. - comment id 97580
อักษรศรีมีมากหลายหลากถ้วน แทนรู้สึกลึกล้วนชวนให้ขำ อ้าว..ทำไมมาวกตกสระอำ กลัวถลำให้เขินเกินบรรยาย :)
24 พฤศจิกายน 2545 20:50 น. - comment id 97597
ขอบคุณค่ะ คุณCrabs... คุณอกนิษฐ์.. อักษรศรีมามากมายจะพี่จ๋า หัวเราะร่าคราเขินเกินจะขำ อ้าว..อีกล่ะ มาคราวนี้ตกสระอำ อย่าถลำช้ำนี้พี่อาจครอง ..นะจ๊ะ ..
26 พฤศจิกายน 2545 10:00 น. - comment id 97869
เขาว่าแต่งกลอนจำกัด สัมผัสหากยากอย่างจีน เป็นลิงอาจยังป่ายปีน ใช้ตีนแทนมือถือกล้วย .
26 พฤศจิกายน 2545 10:05 น. - comment id 97871
ลองส่งสัมผัสยากยาก ไม่มากอาจเปิดศัพท์ช่วย ตอบต้องสัมผัสรับด้วย ยามป่วยกินปลาว่ามีน .
26 พฤศจิกายน 2545 13:14 น. - comment id 97905
อ้าว คุณอกนิษฐ์ ..ย่อมได้ซำเหมอ คิก คิก .. เขียนยากสัมผัสไม่รับ อ่านสดับไม่เข้าโสตรู้ ลองใหม่หากคิดพิศดู ก็สู้สักตั้งเป็นไร เรียนลัดจัดเจนว่าคล่อง ครรลองครูจัดวางให้ อกนิษฐ์เหนื่อยใจใช่ไหม เขียนกลอนบ่นไปว่ามึน เป็นลิงเป็นค่างบางหน สนุกซุกซนแช่มชื่น บางเจ็บรวดร้าวคราวคืน ก็ยืนยิ้มรับปรับตัว ยังตอบหากชอบคบหา รจนาพารื่นยิ้มหัว มาเถอะใจกล้าอย่ากลัว ลองมั่วกลอนดูสักครา ว่าแล้วก็อย่ามาถอย จะคอยนะจ๊ะเธอจ๋า อ่านแล้วให้รีบตอบมา อย่าทำเต๊ะท่าน่าอาย ..
26 พฤศจิกายน 2545 14:29 น. - comment id 97915
ลงมีนเธอรับว่ารู้ เป็นงงเลยตูเสียหาย ลิงค่างบ่างชะนีกรีดกราย ตีนป่ายมือปีนกินกล้วย ลองละสัมผัสภายใน จะใส่แต่นอกบอกด้วย เรียงคำเรียบเรียบไม่สวย เป็นมวยไม่มีลีลา กลอนหนึ่งหกคำลองเขียน ลองเรียนตามครูสอนหนา คิดอะไรก็เขียนออกมา ใช่ว่าไม่รู้ฉันทลักษณ์ ชวนเพื่อนปิยมิตรชิดใกล้ ชวนให้เขียนกลอนทายทัก ชวนเล่นชวนเรียนประจักษ์ ชวนชักต่อกลอนเต็มบ้าน .
26 พฤศจิกายน 2545 15:33 น. - comment id 97921
ชวนเชิญกล่าวถ้อยร้อยคำ เรียงความตามจิตคิดเขียน ยากกลับง่ายหากพากเพียร ดั่งเรียนตั้งใจหมายปอง อยากลองคล้องจิตคิดจรด คงงดงามตามลามผอง จำมั่นครั้นหมั่นตรึกตรอง และลองขีดเขียนเวียนกานท์ ร่ำร่ำร่ายร่ายเรียงเรียง มาเผดียงเขียนกลอนกาพย์ฉันท์ โคลงรู้งัดสู้ดูพลัน มิพรั่นหยาดหยันความใคร ต่อล้อคลอเคลียกลอนหก ให้สะทกอ่อนหัดเหลือหลาย มาตรแม้นมิตรมาย่างกราย ลองร่ายคำเคียงเยี่ยงตู ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
