กระทง...หลงใจ ปล่อยกระทงใบน้อยให้ลอยน้ำ ลอยความช้ำซ้ำเติมดวงใจนี้ ให้กระทงใบน้อยลอยดีดี ด้วยใจที่ห่วงหาและอาทร แต่กระทงลำน้อยกลับลอยวน ใจสับสนเหมือนเป็นลางสังหรณ์ หากใจรักดวงนี้ต้องม้วยมรณ์ มันคงย้อนมากระทบจบที่ใจ กระทงน้อยใกล้ล่มจมลงน้ำ กระทงน้อยลอยต่ำเกินเอื้อมได้ ดั่งตัวเธอแม้เอื้อมยังไม่เข้าไป มิอาจให้ใจเธอหวนกลับคืน กลัวกระทงจะล่มจะจมน้ำ มิเท่ากลัวใจช้ำจะขมขื่น กลัวว่ารักจะพังมิอาจฟื้น ฉันอยากตื่นจากฝันร้ายนี้เสียที แต่ว่ามันไม่ใช่ความฝันร้าย มันกลับกลายเป็นความจริงที่อยากหนี กระทงใจล่มไร้ซึ้งชิ้นดี ไม่เป็นที่ต้องการของใครใคร กระทงใจเตรียมไว้ใกล้จะล่ม มันขื่นขมระทมขนาดไหน กระทงล่มต่อหน้าไม่เป็นไร กระทงใจล่มทั้งพังยับเยิน ลอยกระทงร่วมลอยหัวใจฉัน คิดว่ามันเป็นเพียงแค่ผิวเผิน แท้ที่จริงใจฉันนั้นหนักเกิน จึงถูกเมินเรือล่มจมสู่ดิน เอาหัวใจใส่ไว้ในกระทง ใจกลับหลงทางเดินที่ขาดวิ่น ลอยกระทงกับหัวใจที่โผบิน ให้มันสิ้นหายไปกับธารา
19 พฤศจิกายน 2545 17:10 น. - comment id 96548
เขียนผิด อาทร ไม่ใช่ อาทรณ์ เร็วๆเข้าเด๋วครูไหวมาเห็นน๊า ...เผ่นล่ะ เด๋วรถติด ...
19 พฤศจิกายน 2545 17:42 น. - comment id 96551
ครับผม...
19 พฤศจิกายน 2545 18:31 น. - comment id 96563
กระทงหลงทางกางแขนเก็บแทบไม่ไหว ด้วยเหตุใดไยหลงทางร้างแรมหาย ค่ำคืนนี้มีกระทงหลงทางแสนมากมาย โลกสิ้นไร้รักลอยเร่เหหันห่างอย่างกระทง..หรือว่าไร..
20 พฤศจิกายน 2545 10:03 น. - comment id 96619
อ้าวไหนว่าจาไปหาสาวๆ หน้าบ้านลอยไง ใยจึงเกิดเป็นกระทงหลงใจได้ล่ะ...อิอิ
20 พฤศจิกายน 2545 10:53 น. - comment id 96623
^*^ ^*^ ^*^.......แนวเนี้ยน่ารักเนาะ.......^*^ อย่าหลงใจไปคลองแสนแสบน๊า ต้องเจ้าพระยาท่องไว้ท่องไว้ มะแซวดีกว่าหยุดในเทศกาลมั่ง ขอชมว่า..กลอนน่ารักมากกจ้า ^*^..................^___^..................^*^ .
20 พฤศจิกายน 2545 13:49 น. - comment id 96655
ฟังดูแปลกๆ อ่ะ วรรคนี้ กระทงน้อยลอยต่ำเกินเอื้อมได้ เอื้อมมันใช้กะของสูงๆ มะช่ายเหยอ แหะ แหะ
20 พฤศจิกายน 2545 15:04 น. - comment id 96662
เอื้อมไปข้างหน้าไง แห่ะๆๆ เมื่อวานไม่ได้ลอยกระทงเลยจ้ะ คิดซะแค่ว่าของอย่างนี้มันอยู่ที่ใจ อิอิ
20 พฤศจิกายน 2545 17:59 น. - comment id 96693
อะ อืมๆ มิอาจให้ใจเธอหวนกลับคืน หงัก ..ไพเราะมากๆคะ !!