กลิ่นธูปเทียนโชยมาเวลาค่ำ คล้ายกลิ่นร่ำกระแจะจันทร์อันแสนหวาน พริ้วละล่องฟ่องฟ้าราตรีกาล ปลุกเร้ามานให้ซึ้งและตรึงตรา เจ้าพระยาราตรีคืนนี้ผ่อง แสงจันทร์ส่องสดใสไร้ไฝฝ้า ละลอกเกล็ดเม็ดวาวพราวนภา อร่ามตาสดชื่นรื่นอารมย์ กระทงน้อยลอยไหลไปตามน้ำ เหมือนความช้ำความเศร้าเคล้าความขม ถูกบังคับขับไสไปตามลม หายโศกตรมหายท้อทรมา ณ ริมฝั่งเจ้าพระยาราตรีแก้ว เสียงเพลงแว่วหวานไหวให้หวลหา เป็นลำนำปลุกเร้าเจ้าพระยา ให้ตื่นตารู้เห็นเป็นพยาน.
ภัทรวี 14 พ.ย. 2545 23:27 น. - ID 26061 
612
3
0
15 พฤศจิกายน 2545 10:07 น. - comment id 95740
ลอยหัวใจไปตาปีจะดีกว่า ฝากเหว่ว้าใส่กระทงหลงทางหนี ดาวพริบพราวราวย้ำพ้อรอคนดี พี่คนนี้รอนวลนางแม้ห่างไกล... เขียนแทนใจหนุ่มตาปีคนดีที่คงเฝ้ารอใครบางคนที่สวยใสดวงใจดั่งน้ำเย็นให้เห็นใจไปลอย กระทงคู่กันริมฝั่งฝันตาปีที่บ้านเรา..จริงไหมเอ่ย
15 พฤศจิกายน 2545 11:40 น. - comment id 95756
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^........เห็นภาพเลยจ้า.......^*^
เก่งจังเลย
^*^.............^___^...............^*^
15 พฤศจิกายน 2545 13:15 น. - comment id 95775
ด้วยไมตรีจิตต่อกัน ข้าพเจ้าซาบซึ้งในปิยะโวหารอันแม่นางพุด พัดชา หยิบยื่นให้ แลสำนึกในจิตเอื้อเฟื้อเยิรยอของกวีนาม แนทตี้ ผู้มีความอิสสระเสรีแห่งฝูงวิหคเป็นสัญญลักษณ์ ขอบคุณยิ่งแล้วท่านทั้งสองเอย
15 พฤศจิกายน 2545 13:25 น. - comment id 95777
ข้าพเจ้าขอคารวะเหล่ากวีทั้งน้อยแลใหญ่แห่งบรรณพิภพทุกรูปนาม นามข้าพเจ้านั้นอาจดูสดใสเอี่ยมละออ แต่ความเป็นตัวตนแห่งข้าพเจ้านั้น ข้าพเจ้าเป็นเศษแห่งกวีที่หลงยุคสมัยมาแต่เบื้องบรรพกาล ความโบราณแห่งถ้อยคำ ติดกายข้าพเจ้ามานานเนิ่น หากมิถูกหูท่านกวีทั้งหลายโปรดเมตตาให้อภัยด้วยเถิด รวมทั้งลีลาแห่งฉันทลักษณ์คงมีความผิดพลาดอยู่บ้าง น้อมเบญจางคประดิษฐ์วิงวอนให้อภัยแก่ความพลาดพลั้งของข้าพเจ้าด้วยเถิด จักซาบซึ้งในบุญคุณยิ่งนัก ท่านเอย
15 พฤศจิกายน 2545 15:09 น. - comment id 95802
เจ้าพระยาคงคึกคักด้วยกระทงน้อยของคุณอีกใบแน่นอน
15 พฤศจิกายน 2545 22:26 น. - comment id 95866
ซึ้งในถ้อยคำอันเป็นมงคลแห่งท่าน อัษ สายน้ำไหล เจ้าพระยาเส้นโลหิตแห่งสยามคงคึกคักไปด้วยเหล่าผู้มาบูชาด้วยประทีปเทียนไฟเป็นแม่นมั่น
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
