วันเพ็ญ เดือนสิบสอง ดูหมองเศร้า ฟ้าไร้เงา นวลจันทร์ เคยฝันหา เมฆบังบด ลดแรง แสงจันทรา ต้องซบหน้า แอบสะอื้น กับผืนทราย กระทงน้อย ลอยเคียง เรียงเป็นคู่ รักเขาดู สดใส สมใจหมาย คนไร้คู่ สิเปล่าเปลี่ยว แสนเดียวดาย ไร้จุดหมาย เหมือนกระทง หลงวังวน ลอยกระทง คนเดียว เปลี่ยวใจแท้ ไร้คนแล เลือนลาง พลางสับสน สายน้ำไหล ลางเลื่อน เหมือนวังวน เหมือนล่องหน วนไหล ในนที กระทงจูบ ลูบแล่น บนแผ่นน้ำ ขอฝากความ ตามลมฝน บนสรวงศรี ฝากคำพ้อ ต่อคงคา ผู้อารีย์ ใยโคมนี้ จึงโหยไห้ ไร้คนมอง ลมพัดลวง ดวงประทีป ให้ริบหรี่ สายนที ยังยีย่ำ ให้ช้ำหมอง เสียงครืนครืน สะอื้นฟ้า น้ำตานอง แสงโคมล่อง ลอยไป โถ...ใจเรา วอนกระทง อย่าหลงเล่ห์ สิเนหา ปล่อยน้ำตา ให้หญิงปล้น เยี่ยงคนเขลา อย่าหลงเทียบ เลียบกระทง ของนงเยาว์ อย่าใจเบา สับสน เหมือนคนลอย
เชษฐภัทร วิสัยจร 10 พ.ย. 2545 15:15 น. - ID 25838 
1197
4
0
10 พฤศจิกายน 2545 17:12 น. - comment id 94759
:) ปีนี้ ขอให้ไม่เป็นเช่นปีผ่านๆมานะ กระทงน้อยของเชษฐภัทรไม่หลงทางแน่นอนค่ะ
10 พฤศจิกายน 2545 20:16 น. - comment id 94799
ไม่เคยลอยกระทงหงะ หม่ามี้ไม่ให้ออกจากบ้านเกิน 6 โมงเย็น ถ้าหลังหกโมงเย็นเท้ายังไม่ก้าวเข้าบาน หม่ามี้จะเริ่มแผลงฤทธิ์โทรมาทุก 5 นาที เดินไปบ่นไป แง้..... ช่วยนู๋ด้วย
10 พฤศจิกายน 2545 22:32 น. - comment id 94860
ไปลอยที่อื่นจิ อิอิ
10 พฤศจิกายน 2545 23:13 น. - comment id 94884
ลอยความทุกข์ดีกว่าจ๊ะ...
11 พฤศจิกายน 2545 07:39 น. - comment id 94919
หน้าส่วนตัว
บทกลอน.. ที่ไพเราะ.. สื่อความเหงาเล็กๆ..
(.. เรนว่า..แบบนั้น..จิงๆ...)...
ใกล้วันลอย..น้อยจัยเธอม่ายมา..
..
เย็นๆ.. เรนจามาต่อกลอนใหม่...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
