...วันนี้... ...ยามราตรีไร้แสงจันทร์... ...ดั่งใจฉันนั้น...หวั่นไหว... ...ยามลมหวน...ปั่นปวนไป... ...ยามเดียวดาย...ที่ไร้ดาว ...คืนนี้... ...คงไม่มีใครหยอกเย้า... ...คงปราศจากดาว...สกาวพร่าง... ...คงปวดร้าว...คราวอ้างว้าง... ...ยังคงนั่ง...พร่างรำพัน...ผ่านแผ่วไป... ...ใต้แสงสุริยันจันทรา...จักร่ายถ้อยร้อยภาษา...ประหนึ่งว่าประสานใจ... ...แม้ปราศจากศศิธรตอนราตรี...แต่ยังไม่ร้างไมตรีที่มีให้... ...แม้นอุปสรรคจักขัดขวาง...ทำให้ห่าง...ร้างผู้ใด... ...แต่ความลึกลึกข้างใน...มีแต่ยิ้มให้...เสมอทุกเพ-ลา...มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า...
10 พฤศจิกายน 2545 21:21 น. - comment id 94827
^J^ ................. หยอกเย้า.....แบบหนายยยอ่ะ........ไม่เข้าจายยย.....
10 พฤศจิกายน 2545 22:03 น. - comment id 94836
มารับรู้ครับ
10 พฤศจิกายน 2545 22:30 น. - comment id 94859
อิอิ มิดตะพาบ อิอิ
10 พฤศจิกายน 2545 22:38 น. - comment id 94865
มิด ตา ภาพ ตาบ สิ้น ดินคว้า สา ลาย มะ ลาย ป้าย เลย ฮะ ทำตามเจ้าลม
10 พฤศจิกายน 2545 23:34 น. - comment id 94893
เป็นถ้อยคำที่งดงามมากค่ะ (o*^___^*o)
11 พฤศจิกายน 2545 09:18 น. - comment id 94947
คุณกฤษณะ อย่างที่คุณเขียนเรียกว่าหยอกเย้า ค่ะ .. คุณคนผ่านมา ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ เจ้าลม กะ เจ้าลิงแก้มป่อง ..ป่วนเหรอ ป่วนเหรอ โดนหยิกน๊า... คุณโคลอน ..เป็นถ้อยคำที่มาจากสโลแกนค่ะ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ขอบคุณนะคะสำหรับคำชมค่ะ
11 พฤศจิกายน 2545 09:49 น. - comment id 94954
อ่านกลอนมิตตะพาบ ทำปากพะงาบๆ อิอิ ^_____^ มาอ่านค่า
11 พฤศจิกายน 2545 13:55 น. - comment id 94981
อาจารณ์ทำเองเหลอ ภาพอนิเมชั่นอ่ะ เก่งจัง