ฉันเดินตามสายลมเอื่อย เอื่อย เลาะเรื่อยมาจนถึงตรงนี้ แดดร่มลมตก อากาศกำลังดี ด้วยความคิดถึงทบทวี วันนี้จึงแวะมา ตึกเก่าสีขาวหม่นยังตระหง่าน ใบโพธิ์พินลานดูเหงาหนักหนา ม้าหินเก่า เก่า กระเทาะไปตามเวลา ทางเดินคร่ำครา ด้วยรอยเท้าของผู้คน คิดถึงเธอเหลือเกินคนดี ความรู้สึกยังติดตรึงอยู่ทุกที่ ทุกหน หวังว่าบางที อาจเจอเธอตรงนี้ท่ามกลางฝูงชน อาจมีสักหน ที่ความคิดถึงของคนสองคนจะตรงกัน
r-u-n 28 ต.ค. 2545 22:12 น. - ID 25211 
1090
5
0
29 ตุลาคม 2545 10:32 น. - comment id 92127
^J^ อ่านแล้วพูดไม่ออก....คิดว่าเข้าใจนะ...
29 ตุลาคม 2545 15:14 น. - comment id 92201
อืมๆ ..คะแสดงออก สื่ออารมณ์ได้ชัดเจนเลย เยี่ยมๆ เพราะมากๆเลยคะ ..!! ^--+--^
29 ตุลาคม 2545 19:55 น. - comment id 92290
ขอบคุณค่ะ แม้จะงง งง อยู่เหมือนกัน *^_^*
31 ตุลาคม 2545 13:45 น. - comment id 92762
เป็นความหวลหาทางอารมย์ที่ดีเยี่ยม
31 ตุลาคม 2545 18:18 น. - comment id 92815
ขอบคุณค่ะ พรระวี
3 พฤศจิกายน 2545 16:16 น. - comment id 93320
ทำให้เคลิ้มได้เลยทีเดียวค่ะ
3 พฤศจิกายน 2545 19:48 น. - comment id 93378
เคลิ้มหลับไปเลยเปล่าจ๊ะ ตื่นๆ
20 พฤศจิกายน 2545 17:43 น. - comment id 96686
แค่มีคนชมอย่าคิดว่าตัวเองแต่งได้ดีนะห่วยมากๆเลย เออแล้วอยากถามว่า ครำครามันหมายถึงอะไรเพราะเคยได้ยินแต่คำว่า ครําคร่า ที่แปลว่าเก่า หัดใช้คำพูดให้ถูกซะมั่งภาษาไทยวิบัติหมดแล้ว
23 พฤศจิกายน 2545 18:12 น. - comment id 97427
แล้วมึงแต่งดีนักเหรออีเจนนี่
4 ธันวาคม 2545 16:00 น. - comment id 99349
กูแต่งดีกว่ามึงก็แล้วกัน อีรันทด
4 ธันวาคม 2545 16:36 น. - comment id 99352
คุณเจนนี่ไม่สมควรที่จะพูดแบบนั้น การแสดงความคิดเห็นอย่างนั้นมันเป็นสิ่งที่ไม่ดีเราต้องแสดงความคิดเห็นอย่างมีเหตุผล บทกลอนของคุณรันห่วยแตกก็จริงแต่มันอาจเกิดจากความผิดปกติของสมองของเขาก็ได้เราควรจะให้กำลังใจกับเขาเพื่อที่จะช่วยให้รันปรับปรุงตัวเองมากขึ้นจากที่เขียนเรื่องที่ไม่ได้เรื่องอาจจะกลับมาเขียนได้ดีก็ได้สู้ต่อไปนะจะคอยเป็นกำลังใจให้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
