ฉันไล่ตามความรักจนเหนื่อยอ่อน เจ็บกับการส่งความอาทร ที่ไม่เคยเหลือค่า ชีวิตเหลืออยู่ครึ่ง เพราะถูกแรงดึงจากหยดน้ำตา ลมหายใจที่รอนล้า..จึงก้าวเข้ามาในความผูกพัน คว้าหัวใจของเธอมาไม่เคยได้ ความแพ้พ่าย ทำให้ไม่เหลือความหมายของตัวฉัน บางสิ่งที่ไว้ยึดเหนี่ยว..กลับเหลือเพียงเศษเสี้ยวของคืนวัน ความรักที่คืนมาเพียงเงียบงัน ไม่เคยช่วยให้ฉันดีขึ้นมา เข้มแข็งไม่พอ หัวใจจึงท้อ จึงเศร้า เอาแต่ร้องไห้กับเพลงเหงา..เอื้อมกอดกับความว่างเปล่าของท้องฟ้า อดทนไม่พอ ความอ่อนล้าจึงตัดพ้อกับหยดน้ำตา ขอโทษนะ เวลา ที่เคยใช้อย่างไม่เข้าท่า..... เพราะว่า ไม่รักตัวเอง
.+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+. 26 ต.ค. 2545 22:22 น. - ID 25095 
499
6
0
26 ตุลาคม 2545 22:26 น. - comment id 91451
ชอบจ้า เพราะๆๆๆ ทำไงดี ช่วงนี้ตัน แต่งกลอนไม่ได้
26 ตุลาคม 2545 22:33 น. - comment id 91453
มึนดึ๊บพอกัน จบได้.......... แบบทุลักทุเล เฮ้อ
26 ตุลาคม 2545 22:49 น. - comment id 91459
เก่งกันจัง 3 คนนี้
27 ตุลาคม 2545 00:35 น. - comment id 91479
ให้พี่นันจบ ก็คมบาดลึก แบบนี้แหละ อิอิ
27 ตุลาคม 2545 10:06 น. - comment id 91514
ใช้คำได้สวยจังค่ะ ชื่นชมๆ
27 ตุลาคม 2545 12:48 น. - comment id 91524
ถึงแม้ความรักจะเจ็บปวดรวดร้าวเพียงใด โลกก็ยังคงหมุนและ...ชีวิตก็ยังคงต้องดำเนินต่อไปนะ อย่าท้อกับความรัก เพราะยากนักที่เจ้าจะรู้จักมัน อยากรู้จักมันก็จงเปิดใจรับสิ่งที่จะตามมา และเมื่อเวลาผ่านไปเจ้าจะมองย้อนไปอย่าง ภาคภูมิใจ..มากกว่าคำว่า..เสียดาย
28 ตุลาคม 2545 05:32 น. - comment id 91769
เพราะมากเลยจ้ะ ชอบจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
