ขอบอกรักเธอในกลอนนี้

แว่นหนา

คนอะไร ขี้ใจน้อย
แกล้งนิดแกล้งหน่อยก็ปล่อยน้ำตาไหล
งึมงำงอแงท้อแท้ว่าเหนื่อยใจ
ไม่รู้เธอจะเหนื่อยทำไม...กลุ้มใจเหมือนกัน
    คนอะไรขี้น้อยใจ
ทำเป็นโวยวายอยากได้ความรักจากฉัน
ไม่รู้รึไงหัวใจก็ให้ไปแล้วทุกวัน
เพียงแต่เธออาจมองไม่เห็นมัน...เท่านั้นเองคนดี
     ฉันไม่ใช่คนอ่อนหวาน
 แถมยังขี้อายใจสั่นอย่างที่เห็นกันนี้
อยากบอกว่ารักแต่พอเอ่ยปากก็พลาดทุกที
จึงขอบอกรักเธอในกลอนนี้...
                                 ...คงดีถ้าเธออ่านมัน				
comments powered by Disqus
  • หว่ออ้ายหนี่

    24 ตุลาคม 2545 23:53 น. - comment id 90958

    (*^___^*)
    
    
  • cool-hearted

    25 ตุลาคม 2545 11:33 น. - comment id 91019

    ขอให้เค้าได้อ่านนะ
  • ฮัตคุง

    25 ตุลาคม 2545 11:37 น. - comment id 91020

    มาอ่านแล้วนะ...อ้าววว..เอ่อ..แฮะๆ..โทษทีผิดคน.
  • ฟา

    25 ตุลาคม 2545 13:03 น. - comment id 91031

    ถ้าได้อ่านคงจะปลื้มและตื้นตันหน้าดูค่ะ^_^
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    25 ตุลาคม 2545 19:48 น. - comment id 91111

    ไม่เห็นมีใครบอกรักพิมพ์ผ่านกลอนบ้างเลย  ถ้ามีนะ  พิมพ์รักตายเลยค่ะ
  • วรรณกาญจน์

    27 ตุลาคม 2545 13:05 น. - comment id 91531

    ช่าย ...ขอให้เค้าอ่านเจอนะ.....แต่ป้าว่าคงไม่พลาดหรอก อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน