คุณลักษณ์โคลง

เวทย์

.....เลบงแบบมีแต่เบื้อง..............บรรพกาล
เสริมส่งศิลป์สืบสาน....................สื่อไว้
คือโคลงซึ่งคราวขาน...................ขับกล่อม เสนาะเฮย
ควรค่าตราเตือนให้....................แจ่มห้วงหทัยชน
.....บทนิพนธ์อันแน่แท้...............ของไทย
เป็นเยี่ยงแยบยลไป...................อย่างนี้
เจ็ดเอกสี่โทไข............................ครบแห่ง 
หมายเช่นโคลงแบบชี้.................ช่วยให้เห็นผัง
.....รังสรรค์อันพร่างแพร้ว...........แววกวี
คือย่อความตามคดี......................เด่นถ้อย
คุณลักษณ์แห่งโคลงมี..................มาเนิ่น   นานนอ
ฤาใช่ไพเราะร้อย........................แก่นไร้เลือนสาร
.....ลาญความลามเรื่องร้าย..........กลายจำ- นงเฮย
เหลิงเล่นกลบทนำ......................หน่ายเนื้อ
โคลงเคลงฟั่นเฝือคำ...................คือเปล่า เปลืองแฮ
เริงร่ายกลายรกเรื้อ....................เล่ห์นี้ดีหรือ
.....เชลงลักษณ์จักสื่อให้..............เห็นงาม
เรียงร่ำรสคำความ......................คู่คล้อง
ปรุงเสียงแต่งศัพท์ตาม...............พึงแต่ง
ครบเครื่องคือพจน์พ้อง...............พร่างแก้วกลเฉลย
.....เผยภาพผุดผ่านถ้อย..............โคลงแถลง
เผยเรื่องโลกทัศน์แสดง..............สู่ด้าว
เผยธรรมที่นำแสง......................เย็นสว่าง
เผยแก่นแทนเปลือกน้าว...........นิ่งเคลิ้มคะนึงฝัน
				
comments powered by Disqus
  • วรรณกาญจน์

    19 ตุลาคม 2545 09:17 น. - comment id 89449

    ( กระซิบๆ เจ้าไอซ์ มาเอาการบ้านไปทำกันเดี๋ยวนี้เลย...)  หน้าหนาวมาเยือนเร็วจังแฮะ ...บรื๋อส์....
    
    ปล.ถึงจะ ทะเล้น และทำเล่นไปบ้างแต่ก็กำลังพยายามฝึกกันอยู่ค่ะ ขอบคุณ คุณเวทย์นะคะ
  • อัลมิตรา

    19 ตุลาคม 2545 09:24 น. - comment id 89451

    :)
    
    
  • หว่ออ้ายหนี่

    19 ตุลาคม 2545 13:07 น. - comment id 89501

    อืม..  เก่งเก่ง
    
    
  • 11

    19 ตุลาคม 2545 16:05 น. - comment id 89516

    ...............
    จนปัญญาจริงๆครับ
    ...............
    เก่ง  เก่งจริงๆ
  • บุษราคัม

    19 ตุลาคม 2545 21:36 น. - comment id 89573

    ขอบคุณ ลุง เวทย์ มากนะคะ ที่ กรุณาให้ความรู้ ชี้แนะ เพื่อ เป็น วิทยาทาน แก่ อนุชน รุ่นหลัง ได้ทราบค่ะ
  • idaho

    19 ตุลาคม 2545 22:05 น. - comment id 89590

    จดๆๆๆๆๆ
  • โคลอน

    19 ตุลาคม 2545 23:41 น. - comment id 89629

    (o*^___^*o)
  • เวทย์

    20 ตุลาคม 2545 16:35 น. - comment id 89774

    โคลงมีหลายแบบ  ที่นิยมกันมากคือ โคลงสี่สุภาพ  ดังที่นำมาใช้ประพันธ์งานชิ้นนี้
    โคลงเป็นคำประพันธ์ชนิดเดียวที่บังคับ เอก โท โดยมีข้อผ่อนปรนให้ใช้คำตายแทน เอก ได้
    เราไม่ค่อยพบโคลงสี่สุภาพที่ เอก โท ตรงตามตำแหน่ง ไม่ขาดหรือเกิน  เพราะกวีสมัยก่อนท่านคำนึงถึงเสียงในการอ่านทำนองเสนาะ
    แต่งานชิ้นนี้ผมเน้นให้ เอก โท ตรงตำแหน่ง และยอมให้ด้อยลงในเรื่องเสียง   แล้วโมเมว่าใช้เป็นโคลงแบบได้
    ขอฝากผู้รู้ช่วยแก้ไขปรับปรุงด้วย   เผื่อจะเป็นแบบอย่างได้  ไม่ใช่แค่ ตัวอย่าง เช่นนี้
  • ปลาทูสามเข่ง

    21 ตุลาคม 2545 23:07 น. - comment id 90080

    อืมมม ...ขอเก็บไว้เลยละกันคะ ..ไว้ศึกษาน่ะ ขอบคุณมากๆเลยคะ ...ไว้ปลา 2 จะลองแต่งมั้งนะ ..งับๆ ..มาอ่านด้วยนะคะ โคลงที่ปลา 2 แต่ง หงิๆ ..ถ้าขาดอาเวทย์ชี้แนะนี้ เหงๆ ...เสียเที่ยวแน่ๆเลยคะ (เดินไปงอนไป) ^--^
  • เวทย์

    22 ตุลาคม 2545 08:33 น. - comment id 90144

    อย่าหลงยึดติดกับรูปแบบจนมองข้ามเนื้อหาก็แล้วกัน
  • อกนิษฐ์

    5 พฤศจิกายน 2545 15:18 น. - comment id 93717

    ...เนื้อล้วนล้วนเล่นแล้ว...............แห้งตาย
    น้ำหนึ่งช้อนร้อนคลาย..................ผ่าวบ้าง
    น้ำเนื้อก่อเกื้อหมาย......................ล้างเบื่อ...เรื้อเฮย
    รู้เยี่ยงเข้าเนื้อร้าง.........................เรื่องทิ้งได้ไฉน.
    
    :) แหะ ๆ เข้ามาแซวลุงเวทย์นิดหน่อย อย่าทำตาเขียวสิครับลุง ..เนื้อล้วน ๆ ก็น่าเบื่อ ถ้าจะเขียนยาว ๆ ก็ต้องมีน้ำจิ้มพวกกลบทสลับบ้างจะได้ไม่น่าเบื่อไงล่ะครับ รกเอกรกโทบ้างอย่างตั้งใจก็น่าจะเพิ่มสีสันได้บ้างอะครับ..ฮิฮิ
    ..
  • เวทย์

    7 พฤศจิกายน 2545 08:49 น. - comment id 94082

    ...เชลงลักษณ์จักสื่อให้..........เห็นงาม
    กำหนดรสคำความ................คู่คล้อง
    เสียงเสนาะพิเคราะห์ตาม......ตรงแบบ  บุราณเฮย
    ครบเครื่องคือพจน์พ้อง.........พร่างแพร้วแววกวี
    
    ศิลปะการประพันธ์นั้นเน้นที่ความพอเหมาะพอดี  ซึ่งขึ้นอยู่กับว่าเราต้องการสื่ออะไร กับใคร
    ลุงก็ไม่ได้บอกให้มีแต่เนื้อสักหน่อยนี่นา
    แต่เน้นว่าอย่าละเลยเนื้อตะหาก  แบบว่าอ่านแล้วไพเราะแต่ไม่รู้เรื่องน่ะ  เห็นจนอนาถใจ
    สงสัยอกนิษฐ์จะต้องอ่านของลุงแบบแกะทีละคำแล้วนะ  ฮี่ ฮี่ ฮี่
  • วรรณกาญจน์

    8 พฤศจิกายน 2545 03:21 น. - comment id 94288

    อืม.... พอจาเข้าใจๆ กราบขอบพระคุณท่านเวทย์อีกครั้งค่ะ
  • อกนิษฐ์

    11 พฤศจิกายน 2545 05:27 น. - comment id 94909

    :) ว่าแล้ว...อย่ากระตุกหนวดเสือ..ฮิฮิ
    
    แหย่ไปหนึ่งบทแต่ได้ความรู้กลับมาเพียบเลย คือว่าผมเข้าใจ(ไปเอง)ดูเหมือนว่าสี่บทบ้างบนนี่ยังไม่จบอะครับ พอมาเจออีกบทข้างล่างนี้ ก็เป็นบทสรุปที่เข้มข้นด้วยรสความและรสคำได้พอดี ขอบคุณมากครับผม
    .
  • เวทย์

    12 พฤศจิกายน 2545 11:39 น. - comment id 95190

    ลุงต้องขอยืมคำพูดครูไหวมาหน่อยว่า..บางอย่างก็ละไว้ในฐานที่เข้าใจบ้างก็ได้
    บทที่สาม  บอกว่าคุณลักษณ์โคลงเป็นอย่างไร
    บทที่สี่  บอกถึงความผิดพลาดที่พบเห็นประจำ
    
    แหะ แหะ  เรื่องรสคำ-รสความ นี่ไม่น่าต้องพูดเลยนะ
    แต่กลายเป็นเรื่องแปลกใหม่ได้ยังไงนี่
    ว้า..บทที่ห้า ไม่ได้ร้อยสัมผัสต่อจากบทที่สี่เสียด้วย
    ใส่วงเล็บไว้ก็แล้วกันนะ
  • เวทย์

    13 พฤศจิกายน 2545 10:08 น. - comment id 95365

    กลใดใครกลั่นแกล้ง..แสลงกล  เองฤๅ
    ข้องขุ่นชุลมุนตนติดข้อง
    เหตุคือสื่อผลดลโดยเหตุ  ผลเฮย
    ความขาดคำขัดต้อง..ตรึกถ้อยทยอยความ
    
    ความนำคำไต่ต้อยรอยความ
    แท้เงื่อนงำเพียงงาม..เงื่อนแท้
    แต่งเสียงแต่งศัพท์ตาม.พึงแต่ง  พอนา
    ตัวแต่งไยแต่งแพ้..เหตุแพ้ภัยตัว
    
    เอามาแปะไว้ตรงนี้  เผื่อจะมีคนอ่าน

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน