ในความไกลห่าง ระยะทางยิ่งเพิ่มความคิดถึง ในความรักอ่อนหวานลึกซี้ง ยังคงตราตรึงอยู่ทุกพื้นที่ของหัวใจ ในยามท้อแท้สับสน...แปรปรวนจนร้องไห้ ยามนั้นเพียงคิดถึงคนที่ห่างไกล ความหม่นไหม้หายไปพร้อมรอยน้ำตา ในความจริงที่เห็นทำได้เพียงคิดถึงและห่วงหา อยากกลับไปอยู่ใกล้-ใกล้คนที่ไกลตา รออีกนิดนะแม่จ๋า...ความฝันที่มีแม่ส่งใจช่วยตลอดมา จะนำพากลับไปให้แม่ได้ชื่นใจ......
15 ตุลาคม 2545 18:12 น. - comment id 88126
เป็นกำลังใจให้ค่ะ น่ารักดี น้อยคนที่จะแต่งกลอนให้แม่ เค้าว่ากันว่าผู้ชายที่รักแม่เนี่ยน่าคบหาจริงมะ?
15 ตุลาคม 2545 18:46 น. - comment id 88148
โอ้โห น่านับถือๆๆ
15 ตุลาคม 2545 19:59 น. - comment id 88174
: )
15 ตุลาคม 2545 19:59 น. - comment id 88175
เป็นคนดีจริงๆเลยนะค่ะ คิดถึงคุณแม่เหมือนกันค่ะ ตอนที่ต้องอยู่ไกลกัน
15 ตุลาคม 2545 21:23 น. - comment id 88217
มาซาบซึ้งกับเจ้าแมวซน...ของป้า ^_^
15 ตุลาคม 2545 22:04 น. - comment id 88238
น่ารักจัง
15 ตุลาคม 2545 22:28 น. - comment id 88258
รออีกนิดนะแม่จ๋า...ความฝันที่มีแม่ส่งใจช่วยตลอดมา จะนำพากลับไปให้แม่ได้ชื่นใจ...... --- ชอบตอนจบคั๊บอ่านแล้วยิ้มเลย
16 ตุลาคม 2545 12:07 น. - comment id 88482
so cute
17 ตุลาคม 2545 23:55 น. - comment id 89037
คนไกลยังแต่ใกล้ ใจเคียง แนบชิดสนิทเคียง ติดถ้อย ไกลกายใช่หมายเพียง ใจห่าง ยังบ่ลืมคำร้อย ห่อนร้างบ่มี อิอิอิ