หน้าส่วนตัว
ร่ายอักษรกลอนหวานจากลานฝัน
สื่อถึงกันเพื่อนทั้งหมดเป็นบทใหม่
ค่อยเรียงร้อยสร้อยภาษาต่างมาลัย
จากแก่นใจส่งถึงกันในวันนี้
โยงสายใยไมตรีที่พิสุทธิ์
คล้องให้ดุจสายสวรรค์อันสดสี
เป็นพันธะต่อกันมั่นฤดี
เหล่ากวีจงร่วมใจในวงศ์วรรณ
ช่วยพากเพียรเขียนกลอนอันอ่อนช้อย
ถักทอร้อยอักษราภาษาสวรรค์
จากอารมณ์นานามาประชัน
บำเรอบรรพ์กวีที่มีมา
เหมือนหยาดฝนหล่นร่วงจากห้วงหาว
แต้มแพรวดาวก่องเก็จเพชรเวหา
ชโลมด้วยมธุรสบทพจนา
แก่บรรดาปวงชนคนรักกลอน.
พรระวี 12 ต.ค. 2545 22:55 น. - ID 24366 
1486
10
0
12 ตุลาคม 2545 23:08 น. - comment id 86966
กวีจงเจริญ *..จากใจไคริ..*
12 ตุลาคม 2545 23:44 น. - comment id 86984
เรียงอักษรอ่อนช้อย.........ร่ายกวี จากแก่นใจที่มี.................แต่งไว้ ไมตรีก่อฤดี......................วาดหวัง เขียนคำนำพาให้..............เฉิดช้อยเรื่องกลอนฯ
12 ตุลาคม 2545 23:50 น. - comment id 86985
เลือดกวี สีเดียวกัน รังสรรค์กลอน ฝากปรัชญา อุทาหรณ์ กลอนสร้างสรรค์ ร่วมฝันแห่ง แหล่งกวี ที่จำนรรจ์ ร่วมสร้างฝัน บนหนทาง สร้างเมธี ร่วมชื่นชม ในโคลงกลอน อันอ่อนหวาน ร่วมสราญ เบิกบานใจ ให้สุขศรี ร่วมส่งแรง กำลังใจ ให้เพื่อนกวี ร่วมเลือดสี เดียวกัน มั่นอุรา ร่วมก้าวเดิน บนหนทาง อันกว้างใหญ่ กวีไทย ร่วมฝากไว้ ให้รักษา อันโคลงกลอน สุนทรพจน์ รจนา ร้อยภาษา เรียงถ้อยคำ ล้ำจิตใจ จะเป็นเพื่อน เตือนเธอ เมื่อเผลอผิด จะล้อมจิต รวมใจ ให้ยิ่งใหญ่ จะเป็นหนึ่ง ซึ่งหล่อหลอม พร้อมสู้ไป เป็นกำลัง ใจให้แก่ เพื่อน กวี --------------------------------------------------- ขอให้เพื่อนๆ มี ความสุขกับการ ปาร์ตี นะคะ รัก และ สามัคคี แห่งกวีไทย มาให้กำลังใจ เจ้าชายแห่งดวงตะวันค่ะ พี่ พรระวี
13 ตุลาคม 2545 00:13 น. - comment id 86990
........ขอเยือนเรือนร่ายถ้อย....................พจนีย์ โคลงค่ากาพย์กวี.....................................ที่พริ้ว รจน์วรรณ์ผ่านวจี....................................ใดว่า กลอนฉันท์ คงค่ากวีลิ้ว..............................................ร่ายล้ำ ตามใจ ฯ ด้วยมิตรภาพตราบสิ้นฟ้าค่ะ ขอสืบสานลานฝัน ด้วยคนค่ะ
13 ตุลาคม 2545 00:45 น. - comment id 86998
ขอบคุณ ท่านนกกระดาษ ขอบคุณท่านไอดาโฮ ยังเก่งกาจในเชิงโคลง ขอบคุณน้องบุษราคัม บทนี้ของน้องบุษถือว่ายอดเยี่ยมสอดคล้องกับจินตนาการพอดีเลยครับ ขอบคุณท่าน อัลมิตรา ฝีมือยังแพรวพราวไปด้วยลีลาแห่งฉันทลักษณ์
13 ตุลาคม 2545 01:08 น. - comment id 87007
อะโห ปลา 2 ขอสลดอะคะ เก่งจริงๆเลย (ถอนสายบัว ..) ใช้คำได้สวยกันทั้งนั่น ... ไม่แบ่งความชำรุดให้เปงส่วนเกินเลย .. ..เก่งมากๆเลยคะ ..!! ^--=--^
13 ตุลาคม 2545 08:55 น. - comment id 87055
บำเรอบรรพกวีให้ปรีดา ดูจะหนักแน่นกว่ามั๊ย
13 ตุลาคม 2545 08:59 น. - comment id 87056
แล้วไปแก้วรรคสุดท้ายอีกที
13 ตุลาคม 2545 09:22 น. - comment id 87057
...เลอลักษณ์อักขระร้อย มธุรส หวังฝากให้ปรากฏ แก่หล้า โคลงกาพย์เกิดภาพพจน์ พราวเพริศ ฤาใช่เพียงบ่นบ้า บอดสิ้นแก่นสาร ฯ มิตรภาพตราบสิ้นฟ้าค่ะ
13 ตุลาคม 2545 20:21 น. - comment id 87244
มาร่วมสืบสานลานฝันค่ะ
13 ตุลาคม 2545 20:35 น. - comment id 87262
เอาไปอ่านเปิดงานด้วยเลย...อิอิ
13 ตุลาคม 2545 22:03 น. - comment id 87310
ขอบพระคุณ 1.ท่านปลา 2.ท่านหลิน 3.ท่านละอองน้ำ 4.ท่านเวทย์ คำแนะนำถือเป็นบรรทัดฐานที่ดีสำหรับคนชอบเขียนกลอนแปด ขอน้อมรับด้วยความเคารพตลอดไป
14 ตุลาคม 2545 03:00 น. - comment id 87370
แม้นไม่อาจร่วมงานในวันนี้ (13 ตค.) เพราะภาระหน้าที่ต้องมาก่อน แต่ยังอยากฝากหัวใจใส่บทกลอน ต่อคุณพรระวีที่ร้อยมา ต่างเพียงร่างแต่ใจไม่แตกต่าง เราร่วมสร้างบทกลอนกานท์หว่านภาษา รวมใจรักและรักษ์ลำนำพา ให้ได้มาเจอกันฉันท์มิตรเอย ขออนุญาตนะคะ ยกมือสนับสนุนช้าไปหน่อย..( อ้างภาระหน้าที่ ตามจริงและตามเคย ^_^)
14 ตุลาคม 2545 19:22 น. - comment id 87677
เรียนคุณพรระวี ความจริงผมค่อนข้างจะจาบจ้วงไปหน่อย แต่เชื่อว่าคุณพรระวีเป็นผู้ใหญ่พอที่จะเห็นเจตนาที่ดี ซึ่งก็ไม่ผิดจากที่ประเมินไว้เลย น่าเสียดายที่บางคนไม่เหมือนคุณพรระวี
14 ตุลาคม 2545 21:37 น. - comment id 87739
ขอบคุณท่านส้มโอ เขียนกลอนสละสลวยครับ ขอบคุณท่านเวทย์ ความคิดความเห็นของท่านมีค่าดังเพชรดังทอง ผมชื่นชมความสามรถของท่านเสมอมาทั้งต่อหน้าและลับหลัง ทุกเรื่องราวของความเป็นไป คงเป็นความไร้เดียงสาของผู้เยาว์บางท่าน และโมหะจริตของบางท่านที่มีกิเลศตัณหาเข้าครอบงำ ก่อให้เกิดความสั่นสะเทือนปั่นป่วนในภาพกว้าง แต่เมื่อทุกคนคิดได้อย่ามีทิฐิต่อกัน หันหน้าเข้าหากัน เสวนากันด้วยไมตรีจิต ความสดสวยแห่งบรรณพิภพจักคืนมาสู่ผองเราอีกครั้ง และคงจักจรรโลงความสงบสันติไปนานเท่านาน ครับผม
14 ตุลาคม 2545 23:41 น. - comment id 87844
พระประทาน ปานรวี สุรีย์แสง กระจ่างแจ้ง แถลงศรี วจีไซร้ เฉลาลักษณ์ สลัก วรรณกรรมไทย จารึกไว้ ให้เห็น เป็นกลอนกานท์ จรรโลงพจน์ รจนา เมธาวี ปั้นวจี เมธีร้อย ถ้อยสืบสาน ผู้เจนจัด อรรถรส พจมาน บรรพกาล จารกวี ที่ลาวัณย์ จงอย่าเอา เหล่ากลอนกานท์ มาผลาญฆ่า แทรกมารยา พาหลงกล มนต์โมหันธ์ แต่งอักษร ค่อนคอดเหลือ เพื่อลงทัณฑ์ สิ่งเหล่านั้น ไม่สรรค์สร้าง ทางเจริญ
19 มิถุนายน 2550 11:51 น. - comment id 146130
j
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
