ลมกรรโชกต้นฤดูเดือนตุลา กระชากพาใบไม้ให้ปลิวล่อง หอบบางใบบอบบางอย่างช่ำชอง มาก่ายกองถมทับลงกับดิน ใบเจ้าเคยเชิดชูสู้กระแส เจ้ามีแค่แรงรั้นกระสันสิ้น มาริอ่านต่อต้านงานกบิล เจ้าจึงดิ้นด่าวดิ่งทิ้งใบโปรย เขาเหิรฟ้ามาเด็ดใบสะบัด กราดกำจัดกลางเสียงครวญเจ้าหวนโหย เอาลมวนจากฟ้ามาบาดโบย แล้วจากไกลไปโดยดุษฎี เหมือนไม่เห็นราคาคุณค่าใบ เหมือนชิงชัยชิงชังทั้งทั้งที่ พายุครอบครองท้องฟ้าหลายนาที อย่างย่ำยีย่ามใจไม่อาวรณ์ เพราะร่ำร้องล้มเผด็จเหน็ดอนาถ เพราะต้องฟัดฟันฟาดมิอาจถอน เพราะต้องการเชิดหน้าในนาคร เพราะริดรอนอำนาจอาจเปลี่ยนแปลง เพราะไม่เห็นใบไม้ในสายตา จึงเข่นฆ่าไปบ้างช่างขัดแย้ง เด็ดใบไม้ใบบางบางอย่างกลั่นแกล้ง ด้วยระแวงบารมีพินาศไป ใบไม้เดือนตุลาน่าสงสาร เพียงเรียกขานเรื่องถูกต้องของสิ่งใหม่ เพียงไขว่คว้าแสวงหาอธิปไตย ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องฆ่าฟัน (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 8 ต.ค. 2545 08:42 น. - ID 24007 
763
4
0
8 ตุลาคม 2545 10:12 น. - comment id 85009
โอ กวี นี่สิกวี บอกเล่าเหตุการณ์เดือนตุลาได้ในอีกรูปแบบนึง แตกต่างและคมคายจริง ๆ ไม่มีคำว่า 14 ตุลา ไม่มีคำว่า มหาวิปโยค ไม่มี 6 ตุลา ไม่มีคำว่า เข่นฆ่าประชาชน แต่ เข้าใจได้ทันที ว่าจะสื่อถึงอะไร ชอบจัง
8 ตุลาคม 2545 10:14 น. - comment id 85011
ขออีกท่อนนึง ผมอ่านแล้ว น้ำตาซึมครับ
8 ตุลาคม 2545 12:18 น. - comment id 85034
..อ่านแล้วเศร้าค่ะ..
8 ตุลาคม 2545 13:04 น. - comment id 85045
คิดถึงพี่ม้าจังเลย........
8 ตุลาคม 2545 14:52 น. - comment id 85077
จากบทกลอนของคุณวิสา คันทัพ ท่านเขียนไว้ว่า เมื่อยืนหยัด ต่อสู้ ผู้กดขี่ ประชาชน ย่อมมี ชีวิตใหม่ เมื่อท้องฟ้า สีทอง ผ่องอำไพ ประชาชน จะเป็นใหญ่...ในแผ่นดิน
8 ตุลาคม 2545 19:25 น. - comment id 85156
หายไปนานอยู่นะ คิดถึง คุณม้าก้านกล้วยครับ
8 ตุลาคม 2545 20:53 น. - comment id 85195
ขอต้อนรับการกลับมานะคะ คุณม้าก้านกล้วย การเรียนรู้อดีต คือ การเรียนรู้ความเป็นมาของตน บทเรียนเดือน ตุลา สอนให้คนไทยเห็นทั้งข้อดี และ ข้อเสีย ของสังคมไทย แต่สิ่งหนึ่งที่น่าเสียใจที่สุด คือ คนไทยด้วยกัน ทำร้ายกันเอง
9 ตุลาคม 2545 10:59 น. - comment id 85392
อดีตคือสิ่งเตือนใจครับ 14 ตุลาก็เช่นกัน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
