มิตรภาพ

อัลมิตรา

มิตรภาพตราบสิ้น.............ดินฟ้า 
มวลมิตรแวะเวียนมา.........มากได้ 
ลืมเศร้าโศกสรรหา...........สุขมุ่ง มิตรแล 
ปราศทุกข์ขจัดไร้..............คราบสิ้นอัสสุชล ฯ
และชายหนุ่มคนหนึ่งพูดว่า ได้โปรดกล่าวถึง มิตรภาพ 
และท่านตอบว่า
         มิตร คือคำตอบของความต้องการของเธอ
เขาเป็นเหมือนท้องทุ่ง ที่เธอหว่านด้วยความรัก และเก็บเกี่ยวด้วยความขอบคุณ
และเขาเป็นดุจโต๊ะอาหารและร่มไม้ของเธอ
         ด้วยเหตุว่า เธอมาสู่เขาด้วยความหิวโหย และเธอใฝ่หาเขาเพื่อความสงบใจ 
         เมื่อเพื่อนพูดเปิดอก เธอย่อมไม่กลัวที่จะขัดแย้งหรือสนับสนุน
         และเมื่อเขานิ่งเงียบ ดวงใจของเธอมิได้หยุดฟังสำเนียงจากดวงใจของเขา
         เพราะในมิตรภาพนั้น ความนึกคิด ความปราถนาแลัความมุ่งหวังทั้งหลาย ย่อมอุบัติขึ้นและร่วมรับรู้ด้วยกันในความสงัด และด้วยความปราโมทย์อันไร้ถ้อยคำกล่าวใดๆ
         เมื่อยามต้องจากเพื่อน เธอก็ไม่เศร้าโศก
         เพราะคุณธรรมในเขาอันเธอรักยิ่งนั้น จะปรากฏชัดแจ้งขึ้นในยามห่างไกลเช่นเดียวกับที่ชาวเขาเห็นยอดผาชัดแจ้งก็ต่อเมื่อมองดูจากทุ่งราบเท่านั้น
         และขออย่าได้มีความมุ่งหมายใดๆในมิตรภาพเลยนอกจากเพื่อขยายดวงวิญญาณให้กว้างขวางลึกซึ้งขึ้น
         เพราะความรักที่มุ่งหวังสิ่งใดอื่น นอกจากเพียงเพื่อเปิดเผยความล้ำลึกของตนเองนั้น มิใช่ความรัก แต่เป้นเพียงร่างแหที่ถูกเหวี่ยงทอดออก และจะจับไว้ได้แต่สิ่งที่ไร้คุณค่าเท่านั้น
         และจงให้สิ่งที่ดีที่สุด แก่มิตรของเธอ
         ถ้าหากเขาจำต้องรู้ระดับน้ำของเธอ ขณะน้ำลด ก้ขอให้เขาได้รู้มันขณะน้ำเอ่อท่วมด้วย
         เพื่อนที่เธอแสวงหา เฉพาะเมื่อยามต้องการฆ่าเวลาเท่านั้น จะมีคุณค่าอะไร
         จงใฝ่หาเขา ขณะที่เธอปราถนาจะดำรงอยู่อย่างแท้จริงด้วย
         เพราะเขามีหน้าที่ อันจะทำความปราถนา มิใช่ความว่างเปล่าแก่เธอให้เต็มเปี่ยม
        และในความหวานชื่นของมิตรภาพ ขอจงมีเสียงหัวเราะและการร่วมบันเทิง
        เพราะในหยาดน้ำค้างของสิ่งเล็กน้อยนั้นเอง ดวงใจจะได้พบรุ่งอรุณของมัน และกลับสดใสอีก