...ต่อให้ฉันต้องหยุดลมหายใจ...

ผู้หญิงสีม่วง

อะไรก็...ทำได้
ไม่มีข้อแม้..ใด..ใด..มาขวางกั้น
หากมันจะทำให้เธอยังอยู่..ข้าง..ข้าง..กัน
สารพัดวิธีร้อยพัน..ฉัน..เต็มใจ
หากจะทำให้เธอ..ไม่ตีจาก
แม้ว่ามันจะยากลำบาก..สักแค่ไหน
เพียงเสี้ยวนาที..ถ้าพอจะรั้งเธอไม่ให้หนี..ไปไกล
ต่อให้ฉันต้องหยุด...ลมหายใจ...ก็จะทำ
................................				
comments powered by Disqus
  • cool-hearted

    27 กันยายน 2545 14:16 น. - comment id 81433

    ไดอารี่เล่มเก่า
    บางครั้งเอามาเปิดอ่านอีกที
    ก็ขำตัวเองในช่วงเวลาที่ผ่านมานะ
    แต่ก็เป็นความรู้สึกของตัวเอง 
    เก็บไว้เถอะ เป็นทีระลึกที่ดี 
    ที่รวบรวมกับรู้สึก ของเรา เล่มแล้วเล่มเล่า
  • คะน้า

    27 กันยายน 2545 20:39 น. - comment id 81546

    รู้สึกได้ว่าเศร้าเลยนะ เหมือนของที่เคยหวงแหนใกล้จะหลุดมืออะไรก็ยอมทำได้ทั้งนั้น
    อารมณ์เนี่ย มันอธิบายยากเหมือนกันนะ
    แต่ถ้ามันหลุดไปแล้วก็เก็บมันไว้เป็นความทรงจำเถอะนะคะจริงมั๊ย
  • ข้าวปล้อง

    27 กันยายน 2545 22:44 น. - comment id 81577

    เศร้าจังเลยค่ะ
  • แนทตี้..

    28 กันยายน 2545 09:17 น. - comment id 81637

    ^*^
           ^*^
                   ^*^...ตามมาแอบอ่านจ้า..^*^
                        ................................
    
    
    
    
  • หมวย

    30 กันยายน 2545 15:10 น. - comment id 82229

    Oh ! เนี้ยได้ไงแต่ง - แต่งได้ไงเนี้ย
  • โคลอน

    3 ตุลาคม 2545 07:35 น. - comment id 83154

    เศร้ากินใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน