ฟ้าใสเมฆกลุ่มใหญ่ลอยล่องขาวสะอาด เก็บกระดาษกับปากกามาวาดไว้ เขียนบันทึกบทกวีล้ำสุขใจ วาดฤทัยสวยสมด้วยคำนำ วันฝนตกก็ยังยิ้มอยู่ได้ ด้วยหัวใจยังยิ้มอยู่รู้จดจำ เขียนกวีให้อ่านแล้วดูขบขัน ผ่านลำนำเรื่องราวเล่าออกไป จะแดดร้อนก็มีเรื่องเล่าออกได้ ก็เขียนไปด้วยหัวใจดวงใสใส เล่าเรื่องราวพานและความนัย เก็บเอาไว้ในสมุดช่วยจดจำ
23 กันยายน 2545 17:00 น. - comment id 79553
เก็บความสดใส ใสใส มาฝากกัน ในทุกวันนะครับ
23 กันยายน 2545 17:04 น. - comment id 79558
กู่ก้องโหยหวนครวญคร่ำ เร็วล้ำลมแรงแสง-เสียง ชีพใหม่เริงร่ำส่งสำเนียง พ่างเพียงหฤหรรษ์บั้นปลาย ชีพหนึ่งนี้พลันสั้นนัก ใดจักจีรังดังหมาย ทอดร่างดิ้นด่าวเปล่าดาย ความตายเที่ยงแท้แน่นอน ชีวิตเปราะบางอย่างแก้ว เกิดแล้วย่อมดับยับหย่อน ป่วยการห่วงหาอาทร ซากกร่อนเย็นเยียบเงียบงัน นักรบซบร่างกลางทราย ตัวตายชื่อยงคงมั่น หลุมศพรายเรียงเคียงกัน แตรลั่นเพลงโศก...โลกตรม
23 กันยายน 2545 18:40 น. - comment id 79623
ไพเราะจังทั้งกลอนข้างบนและข้างล่างของอัลมิตรา ทำไมฟังแล้วเศร้าจังอ่ะ
23 กันยายน 2545 19:15 น. - comment id 79640
มาแอบอ่านสมุดบันทึก กิกิ
23 กันยายน 2545 19:59 น. - comment id 79662
ตามมาชื่นชมด้วยคนนะครับ อิอิ
23 กันยายน 2545 22:53 น. - comment id 79801
(o*^___^*o)