(๑) ดาวจ๋าดาวขาวผ่องทองพันช่าง ดาวอย่าร้างแรมเลือนเลื่อนลอยหาย แม้นเมฆใหญ่เมฆน้อยลอยบังกาย ดาวอย่าได้หมองมัวกลัวหมอกดำ (๒) ดาวจ๋าดาวคราวก่อนตอนวัยเยาว์ ค่ำคืนหนาวดาวพร่างยังจดจำ ได้หมายปองเชยชื่นทุกคืนค่ำ ทั้งร้องลำฉ่ำใจใต้แสงดาว (๓) ดาวจ๋าดาวคราวนั้นฉันจำได้ ดาวเจ้าใสสดส่องท้องฟ้าขาว เจ้าพริบพรับวับแววแพรวสกาว แม้เมฆขาวต้องหลบซบภูผา (๔) ดาวจ๋าดาวเจ้าล่องท่องฟ้าหนาว ราตรียาวมืดมนคนหลบหน้า มีบ้างไหมเหนื่อยกายเจ้าอ่อนล้า เจ้าจันทราก็ซบหลบเจ้าไป (๕) ดาวจ๋าดาวเช้ารุ่งทุ่งสีทอง ดาวเจ้าหมองมัวเมาเจ้าลับหาย หรือเพียงเจ้าพักผ่อนบรรเทากาย พอเริ่มสายก็หายวับกับแสงจันทร์ (๖) ดาวจ๋าดาวเย็นย่ำคราวค่ำคืน ดาวก็ตื่นสดใสได้ทอฝัน ดาวรู้ไหมฉันเองก็เช่นกัน เฝ้ารอวันหวนคืนผืนดินเรา (๗) ดาวจ๋าดาวคราวตอนก่อนจะจาก น้ำตาพรากหลากไหลใต้ฟ้าเหงา เพราะกลัวนักกลัวใจจะไร้ดาว กลัวคืนหนาวไร้เจ้าคนเข้าใจ (๘) ดาวจ๋าดาวรู้ไหมใครครวญคร่ำ ด้วยกลัวคำอำลาร้างแรมหาย กลัวคืนห่างวันเหงาเจ้าเปลี่ยนไป กลัวยามไกลใจเจ้าแปรเปลี่ยนเป็น (๙) ดาวจ๋าดาวเว้าวอนขออ้อนดาว รู้ไหมเจ้าเช้ามาข้าทุกข์เข็ญ เพราะรอเฝ้าเช้าค่ำถึงย่ำเย็น กลัวไม่เห็นดาวเจ้าคราวค่ำคืน (๙) ดาวจ๋าดาวคราวนั้นฉันจำจด น้ำตารดหลั่งไหลใจสะอื้น เพราะเจ้าหายลับไปไม่หวนคืน รุ่งเช้าตื่นไม่เห็นจนเย็นกลาย (๑o) ดาวจ๋าดาวรู้ไหมใจฉันครวญ ด้วยจิตหวลโหยหาดาราใส เพราะที่นี่ที่อยู่ผืนดินใหม่ ดาวก็ไร้จันทร์ก็หม่นบนนภา (๑๑) ดาวจ๋าดาวพราวแพรวแว่วในจิต ดาวเจ้าคิดอย่างไรจึงหายหน้า ด้วยเบื่อหน่ายกังวลบ่นระอา หรือเพียงว่าฟ้าหม่นดลเจ้าลวง (๑๒) ฟ้าจ๋าฟ้าใสสางสว่างหน่อย ด้วยข้าคอยปลอบเหงาเจ้าดาวดวง ฟ้าอย่าหมองได้ไหมใจข้าห่วง วันคืนล่วงผ่านมานภาหมอง (๑๓) ฟ้าจ๋าฟ้าเมตตาข้าสักหน ด้วยอับจนหนทางสั่งฟ้าล่อง จึงวอนฟ้าเป่าเสกเมฆสีทอง ดาวอย่างหมองฟ้าอย่าเศร้าข้าเว้าวอน
22 กันยายน 2545 21:24 น. - comment id 79241
นับถือ..นับถือ..จริงๆค่า
22 กันยายน 2545 21:37 น. - comment id 79247
อะ..เยี่ยมเลยค๊า งับๆ ขอจ๋าด้วยคนคะ อืมม ...จันทร์จ๋า..อิอิ...อืมม..เปงบทวอนได้เยี่ยมมากเลยค๊า....มีความหมายยอดเลยทีเดียวคะ....๑^o^๑
22 กันยายน 2545 21:54 น. - comment id 79251
ขอบคุณค่ะ คุณสุภมงคล หือ อารายจะมางับงับ หิวหรือไร คุณปลาทู ...กิ..กิ... ยิ้มแก้มตุ๋ยจังค่ะ น่ารักจัง ..
23 กันยายน 2545 00:33 น. - comment id 79288
อืม...ดาวเยอะจริงจริงด้วย คืนนี้ อืม..นั่งดูดาวระยิบ ระยับ ระยิบระยับ
23 กันยายน 2545 01:27 น. - comment id 79294
เค้าชอบกลอนบทนี้จังเลย แต่วันนี้บ้านเค้าไม่มีดาวเลย มีแต่ฝน กับคนร้องไห้ แหะ แหะ พูดเล่นๆ
23 กันยายน 2545 11:08 น. - comment id 79407
หว่ออ้ายหนี่ ...ดีจังนะ มีดาวแยะๆ มังกิ อย่าชอบเลยนะ คนขี้แย แง๊ แง๊
23 กันยายน 2545 17:40 น. - comment id 79588
ดาวจ๋าดาวคราวค่ำฉันจำได้ เจ้าเคยให้ความหวังอันสดใส ค่ำคืนนี้ไม่มีดาวดาวหายไป เจ้าไปไหนใคร่อยากรู้เจ้าหมู่ดาว โอ๋ๆๆศิษย์พี่ อย่าร้องนะๆ
23 กันยายน 2545 17:47 น. - comment id 79591
๕๕๕ รู้ไหม เวลาเขาโอ๋เด็กกันน่ะ จะเอาขนมมาล่อ หรือไม่ก็ของเล่น เจ้าลม จะเอาอะไรมาโอ๋เอ่ย .. ขนม มีมั๊ยจ๊ะ
23 กันยายน 2545 22:05 น. - comment id 79762
ดาวสีหม่นคนร้องไห้กระไรหรือ อันเหตุคือความใดให้ดาวเศร้า ดาวสีหม่นคนร้องไห้ใจซบเซา นั่งมองเงาจันทร์ลับดับฟ้าเอย อิอิอิอิ
24 กันยายน 2545 12:17 น. - comment id 79970
ไม่มีอะไรมาล่อหรือมาให้ นอกจากใจไว้ล่อจะได้ไหม เป็นเพียงลมบางเบาที่เศร้าใจ หรือจะมีใครใครเข้าใจลม แนวเศร้าอีกละแฮะ
24 กันยายน 2545 16:59 น. - comment id 80158
โอ้ลมเจ้าเศร้าไปทำไมหรือ ไฉนคือเหตุหนให้หม่นใจ มาเถอะนะมามะจะปลอบให้ คนนี้ไงเข้าใจในเจ้าลม แหะแหะ(ไม่มีไรครับ) อิอิอิอิอิอิ