เสียงร้องก้อง นภาพื้น แผ่นดินมิสงบ เสียงฟ้ากลบ ความสลาย ฤทัยเต้น คล้ายลงโทษ เค้าคนนั้น ที่ทำเป็น คนดีเด่น แต่ลับหลัง ก็กลับเมิน ฟ้าแลเห็น ตวาดทุกข์ ด้วยเสียงร้อง ถึงไม่คึกคะนอง แต่ร้องด้วย ไม่เรียบเผิน เปรียบๆว่า ให้พายุ ร้องแข่ง ฟ้ายังเกิน ดังสะเทือน ด้วยความโกรธ พิโรธใจ อาละวาด กวัดแกวง ฝนตกหนัก (คน)เกือบสำลัก ความร้าย ของฟ้าใส คนที่ทำ ให้ฟ้าร้อง เค้าคือใคร?? เหตุฉันใด ฟ้าจึง ไม่ใยดี มีครั้งแรก ย่อมมี ครั้งที่สอง สิ่งหมายปอง กลับหักหลัง และเมินหนี ไม่มีใจ ที่ผสมด้วย ความใยดี เค้าคนนี้ สมควรถูก ฟ้าลงทันฑ์
9 กันยายน 2545 17:39 น. - comment id 74802
สมครวญ? สมควร? จงใจหรือผิดง่ะ แต่สำนวนสวยดีจังเลย ชอบๆ
9 กันยายน 2545 17:58 น. - comment id 74821
อื้อ นางครวญฉฉฉฉฉฉฉฉฉ
9 กันยายน 2545 18:36 น. - comment id 74847
เก่งจังเลยจ้า บทนี้เยี่ยมเลย........
9 กันยายน 2545 20:11 น. - comment id 74892
ป.2 เก่งเจงเจงอ่ะนะคะ...ทะเลดาวแวะมาอ่านอ่ะค่ะ...ม่ะได้ออนไลน์นะคะมันช้ามาก...เลยเข้ามาแบบนี้เลย...เก่งมากเลยค่ะ....^_______^....
9 กันยายน 2545 20:24 น. - comment id 74900
เก่งจิงนะ ตัวแค่นี้อิอิ เพราะจ้า...
9 กันยายน 2545 21:35 น. - comment id 74927
ลึกซึ้งดีครับ เพราะมากเลยนะ ปลา2 อิอิ
9 กันยายน 2545 23:42 น. - comment id 74967
บทนี้ปลา2 เขียนได้เฉียบขาดมาก.....มั่นใจขึ้นเยอะเลย...
11 กันยายน 2545 05:39 น. - comment id 75433
อือฮือ...!!!!ถ้าเป็นคนๆนั้นเสียวแฮะ
14 กันยายน 2545 18:31 น. - comment id 76392
ขอบคุณพี่ๆๆๆค๊า.. ที่มาเป็นกำลังใจให้ปลา2อยู่เสมอ! และปลา2จะพัฒนาฝีมือให้ได้คะ!....