ถ้าแค่นี้ร้องไห้...ไปหากระโปรงใส่ได้แล้ว

burst

แม่ระบุเพศไว้ว่า
ลูกของฉันเกิดมาบนโลกนี้
ฉันได้ลูกชายเสียที
จะเลี้ยงลูกคนนี้ให้สู้คน
แต่เล็กแม่บากบั่น
ท่านสอนทุกวันคอยฝึกฝน
เกิดเป็นคนนะลูก...ต้องอดทน
มีล้มลุกหลายหนธรรมดา
เกิดเป็นลูกผู้ชาย
อย่าเสียน้ำตาง่ายๆไม่เข้าท่า
น้ำตาลูกมีชายมีราคา
อีกสองเข่าสองขาอย่าถูดิน
หัวมีไว้เชิดชู
อย่าให้ใครลบหลู่ดูหมิ่น
ก้มหัวให้ใครอายฟ้าดิน
อย่าให้มีมลทินเขานินทา
เมื่อโตเป็นหนุ่มมความรัก
ได้รู้จัก..อกหัก...เข้ามาหา
เกิดมาแม่ไม่เคยบอกสักครา
ว่ามันเจ็บเกินกว่าอธิบาย
อยากจะก้มหน้าคุกเข่า
เช็ดน้ำตาที่เขาทำไว้
แต่...นึกถึงแม่ทีไร
น้ำตามันกลับไหลย้อนกลับคืน
ถ้าแค่นี้ร้องไห้
ไม่อาจห้ามใจทนฝืน
ไม่รู้จักเก็บกล้ำกลืน
ก็ไม่สมควรยืนหยัดอย่างชาย
ไปหากระโปรงใส่ดีกว่า
ดีกว่าเห็นน้ำตาไหลง่ายๆ
ตระหนักแล้วแม่สอนไว้...หัวใจชาย
เก็บน้ำตากลับไป....แกร่งกว่าเดิม				
comments powered by Disqus
  • ต้นไผ่

    11 กันยายน 2545 15:50 น. - comment id 75645

    ชอบอ่า  burst แต่งกลอนแนวนี้ดีจริงๆนะเนี่ย

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน