จากวันนี้จะเลิกกวนใจเธอ จะเลิกฝันเลิกเพ้อละเมอหวั่นไหว ไม่ได้หมดรักเธอแต่อย่างใด แค่เหนื่อยใจรับไม่ได้กับสิ่งที่เป็น เพราะรักมากจึงเจ็บมาก เจ็บเพราะรักอย่างหนักแบบที่เธอเห็น ก็พอรู้ว่ารักเรามันคงเกิดได้ยากเย็น สิ่งที่มีที่เป็น...จึงได้แค่ เพื่อนกัน จะไม่มองเธอเป็นคนรักอีกแล้ว เพราะลมหายใจแผ่วแผ่วมันไหวสั่น ดีใจไหม จะไม่มีใครไปห่วงใยแล้ว ทุกทุกวัน สบายใจไหมอย่างนั้น...ฉันจะได้ไป ดูแลตัวเองดีดีนะ ต่อไปนี้ไม่มีอีกแล้วล่ะ...คนเอาใจใส่ จากนี้ฉันจะรักเธอแบบเพื่อนรักกันทั่วไป ลาก่อนนะคนใจร้าย...นี่คือกลอนสุดท้ายสำหรับเธอ
4 กันยายน 2545 17:38 น. - comment id 73139
เศร้าจังเลย แว่นหนา.....
4 กันยายน 2545 21:43 น. - comment id 73198
เข้มแข็งเข้าไว้จ๊ะ
4 กันยายน 2545 21:55 น. - comment id 73206
ชอบจัง ชอบประโยคสุดท้ายที่สุด ขออนุญาตเก็บไว้เป็นกลอนประทับใจน๊าคะ
4 กันยายน 2545 23:41 น. - comment id 73232
ไม่เป็นไรนะ หยดสุดท้ายแล้วละ...
5 กันยายน 2545 07:42 น. - comment id 73283
เอาใจช่วยนาแว่นหนา ขอให้ผ่านรอยต่อระหว่างวันที่พยายาม กับวันที่ทำสำเร็จแล้วได้ด้วยดี ปล. ตกใจ comment พี่เก๋จัง ตัวใหญ่มาก