ริมหน้าต่าง

อัลมิตรา

...ริมหน้าต่างห่างใจให้คิดท้อ..........................สู้เฝ้ารอทุกค่ำคืนหมายได้เห็น
แสงจันทร์เอยเคยผ่องพรรณยามวันเพ็ญ.........กลับซ่อนเร้นหลบหายในเมฆา
กระทบใจอาลัยใครคนหนึ่ง.............................ผู้ที่ซึ่งในดวงใจคอยถวิลหา
ก่อนเคยพร่ำกวีหวานพรรณนา....................... ..ฤาเป็นเพียงลมวาจากระทบใจ
...ใจเจ้าเอยเผยไปท่าจะแย่.............................มองไม่เห็นทางแก้อยู่ที่ไหน
พบแล้วพรากแสนปวดร้าวและเศร้าใจ...............หรือเพียงเราฝันไปได้เคียงกัน
จะหลับคืนหรือตื่นมาก็คิดถึง.............................ยากฉุดดึงแด่มิ่งมิตรชิดเสน่หา
แผ่วแว่วเสียงสำเนียงพี่ฝากมา..........................กล่อมนิทราคราคืนฝืนใจนอน
...สองมือพี่ที่ร่ายใช่(แค่)ร่ายบท........................สุดรันทดกล่าวไปใจสมร
รู้ว่าฝากใจแอบไปในบทกลอน..........................รู้ทุกตอนทุกบทและจดจำ
มิมีผู้ใดเลยที่เผยพจน์(จริงๆนะ) .........................มาเรียงบทกลอนฉันท์ทุกคืนค่ำ
ประหนึ่งว่าอยู่เคียงใจไม่ระกำ (ปลื้ม).................ไม่คืนคำลำนำที่กล่าวมา
...ยามราตรีฤดีน้องก็เป็นห่วง............................คนเคยควงกวีรักไม่มาหา
ปาฏิหาริย์บันทึกรักอัลมิตรา.............................อาจต้องมาแคล้วพรากลำบากใจ
ครั้นรุ่งสางปานฤดีอ่านกวีบท.............................ถ้อยคำจรดอักษรล้วนความหมาย
ความรักหลายมิติมีมากมาย..............................จักตามไปเคียงกายได้สักวัน ...