สิ้นเพลงกล่อมขวัญวันหวาน วันวานแวบเดียวเหลียวหา วันนี้ไม่มีกาลเวลา มีแต่น้ำตาเต็มหัวใจ มีพ่อก็เหมือนไม่มีพ่อ เขาคลอเคล้าแต่แม่ใหม่ มีแม่แม่ก็หมางห่างไป แม่อยู่กับใครก็ไม่รู้ เราเคยอยู่ครบอบอุ่น อกแม่หอมกรุ่นกระไออยู่ อกพ่อโอบอุ้มคุ้มชู จู่จู่ก็กระชากจากกัน อกลูกจะทนกระไรได้ หัวใจขาดวิ่นสิ้นขวัญ พ่อแม่มีหนึ่งเท่ามานั้น มิอาจแบ่งปันให้ใคร พ่อแม่หาใหม่ไวแท้ ลูกสิหาพ่อแม่ไม่ได้ ใครเอาพ่อแม่ของหนูไป เห็นใจเถิดหนอหนูขอคืน
10 สิงหาคม 2545 07:11 น. - comment id 66261
เปน..บทกลอน.. ที่ลึกซึ้ง.. เข้าจัยค่ะ.. เราก้อเหมือนอ้อนะ.. อยาก..เปนเพื่อน.. กะอ้อ.. .. ถ้า.อ่านพบ.. เราขออีเมล์นะ... .. เราเข้าใจ... .. ครั้งหนึ่ง... เราก้อ...เหงา..แบบที่อ้อเปน.. เราจาเข้ามาอีกครั้ง... อยากเปนเพื่อน..
10 สิงหาคม 2545 23:10 น. - comment id 66435
ชีวิตแต่ละคนมีรูปแบบเฉพาะของตัวเอง เรียนรู้สิ ว่าสิ่งเหล่านั้นเข้ามาสอนอะไรเรา แล้วเราจะรู้สึกว่าเราได้..มากกว่าสูญเสีย เข้าใจนะ