หวลคำนึงถึงครั้งลูกยังน้อย แม่เฝ้าคอยกล่อมเกลี้งเลี้ยงรักษา อิงอกอุ่นหนุนตักนอนอ้อนมารดา อิ่มข้าวปลาแม่ป้อนก่อนหลับใหล หวลคำนึงถึงครั้งยังเดียงสา มิรู้ว่าจะก้าวเดินไปไฉน แม่ประคองเคียงกายด้วยห่วงใย กลัวลูกก้าวล้มไปใครจะดู หวลคำนึงถึงครั้งลูกยังขลาด ยังขยาดยังกลัวด้วยไม่รุ้ ยังอ่อนแอแม่อ่อนโยนเฝ้าแลดู ถนุถนอมอุ้มชูอยู่เคียงกาย หวลคำนึงถึงครั้งลูกร่ำร้อง แม่เฝ้าคล้องดวงใจให้เจ้าหาย เจ้าสะอื้นแม่ห่มรักให้มากมาย ห่มทั้งกายห่มทั้งใจให้อุ่นดี