รู้เพียงว่า.. อยากเขียน เท่านั้นจริง ๆ ...... ..ยังแวะไปนั่ง..ตามที่เก่า-เก่า แม้วันนี้..หลายอย่างของเรา จะไม่เหมือนก่อน ร้านกาแฟร้านเดิม ..ใกล้-ใกล้โรงละคร ฉันยังนั่งตรงมุมเก่า..เหมือนเมื่อตอน.. เรารักกัน .. เก้าอี้ยาว ..ในสวนสาธารณะ ที่เธอมักจะเอนตัว..หนุนตักฉัน และทุกครั้ง..เราต่างมีเรื่อง..เล่าสู่กัน กลิ่นกรุ่นของความ ผูกพัน ..ยังชัดเจน .. ชิงช้าสีน้ำเงิน ..ใกล้-ใกล้ ฉันมักเป็นคนไกว..ให้เธอเล่น ภาพรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ..ในทุก-ทุกเย็น คือสิ่งที่ฉันยังมองเห็น..และเป็นอดีตที่ชัดเด่น..ในใจ ..และก่อนกลับทุกครั้ง..ฉันบอกลา ก็จะได้เห็นแววตา..อาทรอยู่ไหว-ไหว ฉันจึงมัก จูบ ตรงหน้าผากเธอ..ทุกครั้งไป เพราะอยากให้เธออุ่นใจ.. ...ว่าฉันจะไม่ไกล...จากเธอ ..วันนี้..ฉันยังทวงถามทุก-ทุกอย่าง ซึ่งคงอยู่ระหว่าง..ความคิดถึงและห่วงหา เสมอ ภาพทุกภาพที่ เคย เห็น....แต่วินาทีนี้ -ไม่มีเธอ- ทั้งความสุขใจที่ เคย ล้นเอ้อ... ..จึงกลายเป็นความทรงจำที่เหงา-เพ้อ ...สำหรับฉันคนเดียว * ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ * ..เกิดคำถาม ขึ้นจากมุมเก่า ๆ ของใจว่า ..ถ้าที่รู้สึกอยู่ ไม่ได้เรียกว่า เหงา ...แล้วมันคืออะไรกันนะ ............ _________________ ..O n l y *** H e a r t ........D e s e r v e *** H e a
ผู้ชายคนเดิม 30 ก.ค. 2545 22:11 น. - ID 19647 
941
5
0
30 กรกฎาคม 2545 22:40 น. - comment id 63990
อาร์เขียนได้ดีจัง เป็นถ้อยคำที่ฟังดูเหงา และสวยงามอยู่ในตัวเอง เจทท์ชอบนะ เคยชอบกลอนของอาร์ยังไง ก็ยังชอบอยู่อย่างนั้น โดยเฉพาะบทนี้ บอกตามตรงว่า เพราะมากเลย
31 กรกฎาคม 2545 00:32 น. - comment id 64010
เพราะมากเลยค่ะ อ่านแล้วเห็นภาพและเศร้าตามมากๆ คนเรามักจะจดจำเรื่องบางเรื่องได้ชัดเจนเสียจนน่าใจหายเลยเนอะ
31 กรกฎาคม 2545 07:00 น. - comment id 64051
มันคือความทรงจำที่ฝังใจมั้งคะ แหะ แหะ
31 กรกฎาคม 2545 07:45 น. - comment id 64072
อ่านงานของอาร์มาตลอดนะคะ ทั้งใน bookcyber และ thaipoem ยังชอบเหมือนเดิม...รู้สึกได้ถึงความอบอุ่น แล้วก็เห็นภาพตามไปด้วยเลยนะ @^_^@
31 กรกฎาคม 2545 08:19 น. - comment id 64085
กินใจเหมือนเดิมนะเพื่อนนะ ตอนนี้เป็นไงบ้าง ที่ไม่ได้ติดต่อไปไม่ได้เพราะลืมอะไรนะ แต่เพราะว่ากำลังเตรียมงานล่วงหน้า กลับถึงบ้านก็เหนื่อยแล้ว อ่านกลอนของอาร์แล้ว รู้สึกว่ากำลังเหงาอยู่หรือป่าว ทุกอย่างมันเป็นคนทรงจำสินะ และก็ยังคงงดงามในใจเราเสมอ เพียงคิดถึงมัน
31 กรกฎาคม 2545 10:13 น. - comment id 64099
เพราะมากเลย..กลอนของพี่อาร์ ทำให้คนอ่านจินตนาการภาพตามได้อย่างละเอียด อ่อนโยนจริงๆ ชอบมากค่ะ
31 กรกฎาคม 2545 11:53 น. - comment id 64117
เห็นภาพเลยล่ะ .. อย่าเหงานานนะ..
31 กรกฎาคม 2545 13:22 น. - comment id 64129
อ่านแล้วจินตนาการตามได้เลย คนที่จำกับคนที่ลืม มันต่างกันที่ความรู้สึกที่เหลืออยู่ (ชักอยากเห็นหน้าคนแต่งแฮะ)
31 กรกฎาคม 2545 13:42 น. - comment id 64132
เศร้าจับใจ
31 กรกฎาคม 2545 14:15 น. - comment id 64137
อืม อ่านได้อารมณ์เหงามาก เลย หายากจัง ผู้ชายเขียนกลอนได้เพราะหยั่งงี้
1 สิงหาคม 2545 09:34 น. - comment id 64269
ซึ้งกินใจ ให้คิดถึงใครบางคนในวันที่เก่าๆๆ
1 สิงหาคม 2545 11:45 น. - comment id 64291
เศร้า ซึ้ง กินใจ........
1 สิงหาคม 2545 20:35 น. - comment id 64391
ดี บอกได้เท่านี้
5 สิงหาคม 2545 19:01 น. - comment id 65219
บางส่งมันเปลียนไปแล้วเหลือแต่ความรู้สึกที่ไม่มีวันเปลี่ยนยัง คิดถึงเพื่อนเหมือนเดิม
5 สิงหาคม 2545 19:20 น. - comment id 65227
ยังคิดถึงเสมอ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
