จุดสมดุลย์ความเป็นหัวใจ..

แพรวา

อยู่กับความรักที่พังมอด
  เธอทิ้งฉันไว้ให้กอดกับความปวดร้าว 
น้ำตารินไหล .. ให้เป็นเพื่อนคุยในวันร้าง..เรา
    ฉันกับความเศร้า เขากับคนที่ถูกใจ
 เธอไม่เคยเข้าใจความเจ็บร้าว  
  ความโหดร้ายกับค่ำคืนนานยาว เคยเข้าใจไหม 
การลืมตา มีชีวิต    กับหัวใจที่เต้นผิดเมื่อเธอจากไป
 จุดสมดุลย์ความเป็นหัวใจ.. มันเต้นถี่ช้าลงไป..เพราะเธอ 				
comments powered by Disqus
  • .+*~*+.น้ำค้าง.+*~*+.

    29 กรกฎาคม 2545 20:23 น. - comment id 63712

    เย้ๆๆๆ
    อิอิ ชอบๆ ฮี่ๆ 
    ^___^
  • ใสซื่อบริสุทธิ์

    29 กรกฎาคม 2545 20:26 น. - comment id 63715

    มาแล้ว อยากบอกว่า กว่าจะจบ รอยหยักในสมองก็บางลงไปหลายหยัก
    แต่เพื่อความอยากเขียนให้เพราะ ยอมได้ทั้งนั้น
    ใช่มั้ยพี่แพรวา น้องน้ำค้าง
    
  • แพรวา

    29 กรกฎาคม 2545 22:20 น. - comment id 63740

    ไม่ได้หรอก.. มันเป็นชีวิตเราหนิเนอะ อิอิ
  • ยังแคร์

    30 กรกฎาคม 2545 00:21 น. - comment id 63753

    ง่ะ...ม่ายมีเรา ฮือๆๆ แต่ไม่เป็นไร เรามาเป็นหน้าม้า หุหุ
  • monki

    30 กรกฎาคม 2545 07:06 น. - comment id 63772

    โอ้โห ใช้คำได้เศร้าลึกจังเลยค่ะ
    
    การลืมตา มีชีวิต    กับหัวใจที่เต้นผิดเมื่อเธอจากไป
    จุดสมดุลย์ความเป็นหัวใจ.. มันเต้นถี่ช้าลงไป..เพราะเธอ
  • โคลอน

    30 กรกฎาคม 2545 08:10 น. - comment id 63800

    มาเป็น สักขีพยานจ๊ะ...อิอิ
  • แพรวา

    30 กรกฎาคม 2545 13:01 น. - comment id 63883

    มาแต่งงานกันหมดนี่เลยเถอะ อิอิ
  • ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า

    30 กรกฎาคม 2545 15:46 น. - comment id 63925

    เหอเหอ  มาชมความสามารถของเราสามคนที่แต่งออกมาได้  ชอบจริงๆ บทนี้
    
    วันหลังต่อกันใหม่นะพี่ๆน้องๆ
  • ธนรัฐ สวัสดิชัย

    31 กรกฎาคม 2545 02:07 น. - comment id 64035

    มาเป็นพยานรัก...เอ้ย มาชื่นชมบทกลอนจ้า

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน