แสงจันทร์ส่องประกายผืนน้ำ มืดแล้วมืดค่ำ ฟ้าดำ คิดถึงเขา คลื่นบรรเลงเพลงน้ำตาเบาๆ กอดตัวเองในความเหงา ว่างเปล่าไร้ใคร เอื้อมมือหวังคว้าแต่ที่ได้มาว่างเปล่า ความรักสีเศร้าจับได้ความเหงา ฉันร้องไห้ จันทร์สะท้อน หัวใจหลอกหลอนคว้ามือออกไป หลงคิดว่าใกล้ แต่คว้าไม่ได้ ทั้งจันทร์และเธอ
29 กรกฎาคม 2545 20:22 น. - comment id 63711
เหอ เหอ หน้าม้าคนที่นึงรายงานตัว กว่าจะแต่งจบก็อ้วกแตก
29 กรกฎาคม 2545 20:24 น. - comment id 63714
กึ๋ย...อ่านแล้วขนลุก เพราะอ่ะ ชอบๆๆๆ
29 กรกฎาคม 2545 20:45 น. - comment id 63725
...อสูรอมจนเจ้าดับ..............................ลับแสง จะดีดดิ้นด้วยแรง.................................นิดน้อย ต้องค่อยค่อยตะแคง............................ให้หลุด ออกนา ที่มืดดำก็คล้อย.....................................เปล่งให้นวลขาว
30 กรกฎาคม 2545 13:09 น. - comment id 63884
เพราะมากค่ะ ชอบๆๆๆๆๆๆๆๆ