ใช้หัวใจเก็บความช้ำจนเป็นร้อย ปิดน้ำตาอย่าร่วงผลอยลงใบหน้า ใช้เรื่องราวที่ผ่านชี้ชะตา เหมือนกับว่าที่แล้วมาได้อะไร หัวใจช้ำน้ำตารอนต้องซ่อนเก็บ ใช้รอยยิ้มปิดความเจ็บไม่รอนไหว ที่ผ่านแล้ว วนมาให้ล้าใจ เธอทิ้งไว้แค่ซากไหม้ตอนลากัน ทุกฉากตอนยังย้ำหลอนความรู้สึก เพียงคิดนึกก็หม่นไร้ทำลายฝัน กับคนที่ไม่มีใจจะรักกัน ช่วยตอบฉัน ว่าควรจำหรือควรลืม
23 กรกฎาคม 2545 19:16 น. - comment id 62461
กว่าจะจบได้ สายเน็ตก็หลุดซะก่อน แต่ยังไงก็ดีใจที่ได้รับเกียรติให้จบกลอนจ้า
23 กรกฎาคม 2545 22:54 น. - comment id 62478
ตามมาอ่านจ้า
24 กรกฎาคม 2545 02:17 น. - comment id 62513
@^--^@
24 กรกฎาคม 2545 08:09 น. - comment id 62533
จดจำในสิ่งดี ลืมเลือนสิ่งที่ทำให้ทุกข์ใจสิจีะ ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยากเกินไปไม่ใช่หรอ (เป็นบ่อยเลย แต่งกลอนแล้วจบไม่ลง วันหลังวานใสซื่อฯ มาจบให้มั่งสิจ๊ะ) กลอนเพราะดีจ๊ะ
24 กรกฎาคม 2545 10:49 น. - comment id 62548
ใช่เลยแบบนี้กับพี่ปอนด์เลย จำในสิ่งที่ควรจำ ลืมในสิ่งที่ควรจะลืม
28 กรกฎาคม 2545 17:09 น. - comment id 63389
เพราะมากเลย ตรงจั๋งหนับเลย