+++ สืบถ้อย ร้อยคำ +++

วฤก

กลอนเจ็ด
๏ กรองคำฉ่ำความงามวิจิตร
ลิขิตเขียนกานท์ชาญอักษร
ดุจสร้อยร้อยสานขับขานกลอน
เชิงซ้อนซ่อนลายพริ้งพรายเพรา
เป็นศรีสืบสรรค์บรรณสาร
เป็นงานจำหลักสลักเสลา
เป็นกอก่อสร้างมิสร่างเซา
เป็นเงาเงื่อนชัดวัฒนา ๚
โคลงสี่สุภาพ
๏ มีโคลงมาแต่เบื้อง.............โบราณ
กล่อมเหล่าเราลูกหลาน.........รับรู้
จึงควรจักสืบสาน...................เสริมส่ง
คงอยู่ชูเชิดกู้.........................กอปรไว้ไม่สูญ ๚
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๏ แลฉันทะฉันทา..................อุปมาผกาพูน
เพิ่มศรีทวีคูณ........................ศุภศิลป์มิสิ้นเซา ๚
๏ ควรกล่อมถนอมก่อ.............มิระย่อและหย่อนเฉา
ฉันท์เสียงเจรียงเพรา.............พิเราะพริ้งมิจริงฤๅ ๚
ฉบัง ๑๖
๏ คำกาพย์ซาบซึ้งจึงถือ...........................ว่านี่นี้คือ
สังคีตดีดสีมณีความ ๚
๏ กล่อมห้วงสรวงสวรรค์กลั่นงาม..............ชวนพิศติดตาม
แต่นั่งฟังแล้วแผ้วใจ ๚
กลอนดอกสร้อย
๏ สร้อยเอ๋ยสร้อยคำ...................................คือลำนำเนื่องร้อยถ้อยคำไข
คนโบราณสานสร้างอย่างวิไล......................แล้วสืบให้ลูกหลานขับขานฟัง
คำวิจิตรลิขิตมาแต่คราก่อน........................อย่าให้กร่อนเก่ากลืนคืนความหลัง
จงสืบต่อยอไว้ให้ยืนยัง...............................ให้เป็นดั่งทรัพย์แผ่นดินมิสิ้นเอย ๚ ๛