การเดินทางพร้อมกับความรักครั้งนี้ ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะมีหนทางที่โรยด้วยกลีบดอกไม้ ทั้งที่ต่อสู้ ทั้งที่ฝันฝ่า มากมาย แต่กลับสัมผัสรักไม่ได้ ค้นหาหัวใจไม่เจอ เพราะเคยชาชินกับความปวดร้าว และคำว่า เรา ต้นก็ไม่เสมอ ปลายก็ไม่เสมอ แม้วกกลับเส้นทางเก่า ก็ยังหาเงารักจริงไม่เจอ แม้ว่าหัวใจจะเป็นผู้เสนอ ความรักให้แก่เธอ .. ก็ตาม .. วันเวลาไม่สามารถทำให้ความคิดเธอเปลี่ยน ถึงแม้ความห่วงหาจะวนเวียนเยี่ยมเยียนถาม แต่เธอก็เห็นเขาที่มาทีหลังดีกว่า อย่างไรก็ตาม ฉันไม่สามารถหยุด และ ห้ามความสุขใคร
26 มิถุนายน 2545 21:15 น. - comment id 57830
ถ้าเรารักและยอมรับความจริง ไปพร้อม ๆ กันได้ด้วย มันก็จะมีความสุขมากกว่าทุกข์นะจ้ะ
27 มิถุนายน 2545 08:42 น. - comment id 57878
ต้นหญ้าต้นนี้ มีร่องรอยช้ำ แม้ว่าค่าต่ำ ขอนำเจ้าไป ประดับแจกัน ลาวัลย์พิศมัย สมานช้ำให้ ใจร้ายหลายจาง
27 มิถุนายน 2545 13:52 น. - comment id 57924
นี่หล่ะนะ...สิ่งที่เรียกว่า ความรัก
27 มิถุนายน 2545 16:31 น. - comment id 57934
เราก็เดินไปตามทางข้างหน้าต่อไปค่ะ อย่าหยุดดูเลย