ปิ่นกวีศรีอักษรสุนทรภู่ สถิตอยู่ ณ เมืองแกลงแห่งสยาม เกียรติปรากฏจรดเหนือใต้ให้ลือนาม ทั่วเขตคามยามนี้ซ้องร้องสดุดี แต่งคำกลอนสอนหญิงช่างพริ้งเพราะ ทั้งเสนาะเหมาะสมอมรมเหล่าอิตถี นิราศร้างห่างนวลน้องหมองฤดี อภัยมณีศรีสุวรรณนางมัจฉา จะหาคำอันล้ำค่าที่ว่าหวาน หรือเทียมทานท่านไซร้มิได้หนา อันอ้อนตาลหวานลิ้นสิ้นรสนา ยังด้อยค่ากว่าคำศิลป์ปิ่นกลกลอน จะหาอื่นหมื่นแสนแคว้นเขตนี้ มาแทนที่กวีกล้าคราครั้งก่อน เสาวรสจนีย์กี่คำซึ้งถึงบังอร พระศรีสุนทรวอนพร่ำล้วนคำคม ลาลับแล้วแก้วกรองกานท์งานเพริดแพร้ว เหลือเพียงแนวแพรววาบหวานงานสวยสม วรรณคดีมีมากมายให้ชื่นชม เพื่อรื่นรมย์ตรมนิราศปราศหนีไป ขอวิญญาณอาจารย์ภู่สู่สวรรค์ เสพสุขพลันสราญรื่นชื่นสดใส พี่อัปสรฟ้อนรำร่ายมากมายไซร้ สถิตในไตรตึงส์ซึ่งพิมานฯ
26 มิถุนายน 2545 16:32 น. - comment id 57793
^___^
27 มิถุนายน 2545 08:42 น. - comment id 57879
(O^_____^O)
28 มิถุนายน 2545 22:28 น. - comment id 58120
(o^____^o)
30 มิถุนายน 2545 20:56 น. - comment id 58265
( ๐ ______________________ ๐ )
7 กรกฎาคม 2545 18:36 น. - comment id 59398
ยิ้มกันจังน๊ากิ้วๆๆ