ไม่มีจุดหมาย..กับการเดินออกมา แต่ขอให้ไกล..จากสิ่งที่ทำให้เหนื่อยล้าก่อนเท่านั้น อยู่ที่เดิมได้ไหม..ไม่ต้องออกมาไกล..แค่คิดก็ใจหวั่น หากทิ้งตัวเองให้อยู่ตรงนั้น...ก็มีแต่ทำลายความผูกพันของใจ ไม่ได้ตั้งใจจะหนีหน้า อยู่เพื่อพบ..พูดจา..ก็มีแต่ช่วงเวลาสั่นไหว ถอยไปจากตรงนี้เพราะเหนื่อยนัก..ขอหลบไปพักหัวใจ ใช้เวลาไม่ให้ร้างไร้...อย่างน้อยก็หมดไปกับการเดินทาง ยังไม่รู้ว่า..ทำแล้วจะได้อะไร แต่คงได้ทบทวนหัวใจ...และความรู้สึกอะไร..อีกหลายอย่าง เมื่อต้องอยู่ไกล...ฉันสัมผัสได้..ในความอ้างว้าง แต่ขณะที่มีเธอเคียงข้าง...ฉันก็รู้สึกถึงความร้าวร้าง..ระหว่างเรา ยังอยากอยู่ใกล้ ๆ กับเธอ แต่ไม่อยากให้ชีวิตดูเพ้อเจ้อ...ที่ค้นเจอแต่ความเศร้า อยู่ไกล ๆ อย่างนี้...อย่างน้อยก็ยังรู้สึกดี..ว่ามีเรา อยากให้เธอเข้าใจว่า..ฉันก็ยังเป็นฉันคนเก่า... ....ที่คงแค่..ตั้งใจไปเหงาเท่านั้นเอง color>
15 มิถุนายน 2545 12:00 น. - comment id 55674
อ่านแล้วเหงา คงไม่ต่างไปจากความรู้สึกตอนนี้มากมายนัก...เหงาเป็นเพื่อนกันดีกว่าเนอะ
15 มิถุนายน 2545 12:44 น. - comment id 55681
ชอบมากเลยค่ะขอนะ....^&^
15 มิถุนายน 2545 13:29 น. - comment id 55703
เพราะอ่ะ ตั้งใจไปเหงา เด็ดเดี่ยวดีเนอะ..
15 มิถุนายน 2545 14:49 น. - comment id 55719
เพราะจัง ไปเหงาด้วยคนค่ะ พี่จอย ฮี่ๆ
15 มิถุนายน 2545 16:10 น. - comment id 55728
เพราะมาก..มากเลย น้องจอย
15 มิถุนายน 2545 17:58 น. - comment id 55748
เข้าใจเลยนะความรู้สึกแบบนี้
15 มิถุนายน 2545 20:10 น. - comment id 55761
แอบเหงาหรอจอย ไหนว่าจะจูงมือไปด้วยไง ไหงแอบไปคนเดียวหล่ะ ไม่แฟร์นิ ล้อเล่น กลอนเพราะมากเลย
15 มิถุนายน 2545 21:06 น. - comment id 55767
ได้ความรู้สึกอย่างบอกไม่ถูก เหงา แต่เข้มแข็ง และมีสติ สรุปว่า ชอบจังเลยล่ะ
15 มิถุนายน 2545 23:30 น. - comment id 55805
ขอมอบเรื่องนี้ให้โมโนนะเขียนไว้นานแล้วค่ะ......... รักของผมแบบฉบับของวันนี้..ชื่อว่า.... ไม่เป็นไร......ครับ.... ผมกำลังทำใจของผมอยู่...นะครับ.... ไม่เป็นไร...... ถ้าคุณจะไม่รักผมอีกต่อไป........ ไม่เป็นไร ถ้าคุณจะทำร้ายจิตใจผม.... ไม่เป็นไร ถ้าคุณมองไม่เห็นความรักความภักดีของผม....... ไม่เป็นไร ถ้าคุณจะเดินไปจากผม โดยไม่กล่าวคำร่ำลา.... ไม่เป็นไร.......... ถ้าคุณไม่ต้องการพบเจอผมอีกเลย..จนชั่วชีวิตนี้ ไม่เป็นไร ครับผม...ไม่เป็นไร....... ไม่เป็นไร ถึงอย่างไรชีวิตผมก็ช้ำมาพอแล้ว...... ไม่เป็นไร เพราะผมชินชากับความทุกข์...... ไม่เป็นไร ถ้าคุณจะเพิ่มบทเรียนให้ผมอีกสักบท ที่ผมตั้งชื่อ ว่า..ไม่เป็นไร.... ไม่เป็นไร ลืมเสียเถิดนะ อย่าคิดอะไรมาก ใจคุณก็ใจคุณ ใจผมก็ใจผม..... ไม่เป็นไร ถึงอย่างไรเราก็ไกลห่างกันอยู่แล้ว ทั้งกาย....ทั้งใจจะเป็นไรไป..... ไม่เป็นไร ผมยังหายใจได้อยู่.....ยังไม่เห็นตาย...... ไม่เป็นไร ครับผม.....ไม่เป็นไร .......
18 มิถุนายน 2545 18:32 น. - comment id 56248
เขียนกลอนนี้ขึ้นมา เพราะรู้สึกว่าอยากไปเหงา อยากไปไหนไกล ๆ สักที่ แต่ก็ไม่รู้ ว่าจะไปไหน ขอบคุณทุกคนมากมายจ้ะ