ตัวฉันคงเปรียบเป็นเช่นศิลาแข็ง ที่กล้าแกร่งปราศจากความรู้สึก สิ่งต่างๆ รอบกายไม่เคยจะคิดนึก ทุกๆ ความรู้สึกมีแต่ความเฉยเย็นชา แต่ลึก ๆ เธอคงไม่รู้ว่า ฉันเหว่ว้าต้องการความรักมากแค่ไหน ความอบอุ่น ฉันอยากมีเหมือนดั่งคนทั่วไป แต่ยิ่งไขว้และคว้ามากเท่าไร กลับไม่เคยสัมผัสมัน หลายๆ ครั้งที่ฉันพยายามสร้างสะพาน เพื่อก้าวผ่านทอดรับสิ่งเหล่านั้น แต่ยิ่งสร้าง - - กลับยิ่งห่างร้างไกลกัน กลายเป็นฉันสร้างกำแพงขวางกั้นอยู่ร่ำไป ฉันกลัว ฉันอ่อนแอกับความรัก เพราะความรักทำให้จิตใจฉันหวั่นไหว ฉันอ่อนแอเกินกว่าใครหลายคนจะเข้าใจ และตัวฉันก็เลือกที่จะทำอย่างที่ใจอยากให้เป็น จริง ๆ แล้ว - - เธอเห็นใช่ไหมว่า ฉันไม่ใช่หินผาหน้าไม้อย่างที่เธอนั้นมองเห็น ฉันไม่ใช่หญิงแกร่งอย่างที่หลาย ๆ คนอยากให้เป็น ฉันก็เป็นเพียงหญ้าปล้อง ที่ใช้เปลือกแข็งภายนอก - - ห่อหุ้มความอ่อนแอ เปราะบางเอาไว้ภายในเท่านั้นเอง
11 มิถุนายน 2545 01:02 น. - comment id 55084
เมื่อวานรักเล่ วันนี้ก็รัก พรุ่งนี้ก็รัก ^-^ ฮี่....
11 มิถุนายน 2545 02:07 น. - comment id 55087
อืม..ภายนอกดูเข้มแข็ง แต่แท้ที่จริงภายในแสนจะเปราะบางซะเหลือเกิน อืม เข้าใจครับ จิตใจมนุษย์ แสนอ่อนไหว เหมือนปุยนุ่น ...
11 มิถุนายน 2545 05:13 น. - comment id 55095
จะเข้มแข็งหรือบอบบาง...ก็รักเหมือนเดิมจ้าา
11 มิถุนายน 2545 06:05 น. - comment id 55099
โย๊!!~ พี่เล่ จุ๊บๆๆๆ คิดถุงจังเยย ฮี่ๆ เชื่อค่ะว่าซักวันพี่เล่จะเข้มแข็ง โดยที่ไม่ต้องอาศัยเปลือกนอก แล้ววันนั้นเก็ตก็คงจะเข้มแข็งขึ้นด้วย หวังอย่างงั้นค่ะ ^____^ เอ๊ะ !! เงง ไปดีก่า ฮี่ๆ
11 มิถุนายน 2545 07:17 น. - comment id 55112
เศร้าจัง
11 มิถุนายน 2545 07:55 น. - comment id 55132
ข้าวเปลี่ยนเป็นหญ้าได้ไง หะ นะ นะ นะ ยังไงก็รักเหมือนเดิน
11 มิถุนายน 2545 12:06 น. - comment id 55169
ดอกหญ้าผู้น่ารักของเรา thaipoem อิ อิ
11 มิถุนายน 2545 14:28 น. - comment id 55200
พี่เล่ เข้มแข็งไว้ค่าาาาาาา สู้ๆๆๆ เปงกำลังใจให้ค่ะ
23 มิถุนายน 2545 03:28 น. - comment id 57209
แม้เปรียบเปรยภายนอกดั่งหินผา จะเย็นชาอย่างไรใจยังเห็น ความอ่อนแอในใจอย่างที่เป็น ดุจประเด็นหญ้าปล้องล่องพริ้วลม ขอเพียงยืนต่อสู้ให้รู้แน่ ไม่ท้อแท้แม้ความรักจะขื่นขม เอาชนะส่วนลึกของอารมณ์ เป็นความคมไว้สู้...ศรัตรูใจ สำหรับ...ฟา..ผู้แข็งแกร่ง